ابن نما گوید:

مردم برای تماشای اسرای آل پیامبر جمع شدند. زنی از کوفیان از بالا خانه آنان را دید و پرسید: شما از کدام اسیرانید؟ گفتند: ما اسیران محمّد (ص) هستیم. وی پایین آمد و مقداری لباس و مقنعه جمع‌آوری کرد و به آنان داد تا خود را بپوشانند. امام سجّاد (ع) نیز با آنان بود؛ همچنین حسن بن حسن مثنی که از میدان او را آورده بودند، در حالی که رمقی در بدن داشت و زید و عمر پسران امام مجتبی (ع) با او بودند. کوفیان می‌گریستند.

قال ابن نما:

وَ اجْتَمَعَ النَّاسُ لِلنَّظَرِ إِلَى سَبْیِ آلِ الرَّسُولِ وَ قُرَّهِ عَیْنٍ الْبَتُولِ فَأَشْرَفَتِ امْرَأَهٌ مِنَ الْکُوفَهِ وَ قَالَتْ: مِنْ أَیِّ الْأُسَارَى أَنْتُنَّ؟ فَقُلْنَ: نَحْنُ أُسَارَى مُحَمَّدٍ (ص) فَنَزَلَتْ وَ جَمَعَتْ مُلَاءً وَ إِزَاراً وَ مَقَانِعَ وَ أَعْطَتْهُنَّ فَتَغَطَّیْنَ وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ (ع) مَعَهُنَّ وَ الْحَسَنُ بْنُ الْحَسَنِ الْمُثَنَّى وَ کَانَ قَدْ نُقِلَ مِنَ الْمَعْرَکَهِ وَ بِهِ رَمَقٌ وَ مَعَهُمْ زَیْدٌ وَ عُمَرُ وَلَدَا الْحَسَنِ (ع) فَجَعَلَ أَهْلُ الْکُوفَهِ یَبْکُونَ.[۱]

[۱]– مثیر الاحزان: ۸۵، اللهوف: ۱۹۰