ممکن است اِبداء احتمال شود که پیامبر اکرم ـ صلّى  اللّه  علیه  وآله  وسلّم ـ و ائمه  ى اطهار ـ علیهم  السّلام ـ داراى دو روح  اند: یکى روحى که « کانَ یَنْسى »، (فراموش مى  نمود.) و روح دیگر که ملتفت و ذاکر بود⁽ ر.ک: اصول کافى، ج ۱، ص ۲۷۲؛ بحار الانوار، ج ۱۷، ص ۱۰۶؛ ج ۱۸، ص ۲۶۴؛ ج ۲۵، ص ۵۷؛ بصائر الدرجات، ص ۴۵۴٫⁾. و این روح هم دو روح بوده: یکى روحى که در هر سال یک بار در شب قدر بر قلب امام ـ علیه  السّلام ـ همراه با فرشتگان نازل مى  شود:

«تَنَزَّلُ الْمَلَـآلـءِکَهُ وَ الرُّوحُ» ملایکه و روح فرود مى  آیند. سوره ى قدر، آیه ى ۴٫ که روح غیر از ملایکه است  ر.ک: اصول کافى، ج ۱، ص ۲۷۳؛ بحار الانوار، ج ۶، ص ۲۵۰؛ ج ۱۸، ص ۲۶۵؛ ج ۲۵، ص ۴۷ و ۶۹ و… و روح دیگرى که انبیا ـ علیهم السّلام ـ را تسدید مى کند، که همان روح القدس است: بصائر الدرجات، ص ۴۵۱، اصول کافى، ج ۱، ص ۳۹۸؛ بحار الانوار، ج ۲۵؛ ص ۵۵، ۵۶ ، ۵۷ و… «وَ أَیَّدْنَـهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ» سوره ى بقره، آیه ى ۸۷ و ۲۵۳٫

و او را به روح قدس مؤیّد نمودیم. «قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ القُدُسِ عَلى قَلْبِکَ بِالحقِّ» سوره ى نحل، آیه ى ۱۰۲٫ بگو: روح امین آن را بر قلب تو نازل نمود. براى اطّلاع بیشتر از ارواحى که رسول اکرم ـ صلّى  اللّه  علیه  وآله  وسلّم ـ و اهل بیت ـ علیهم  السّلام ـ و انبیاى سلف علیهم السّلام داراى آن بوده  اند، ر.ک: اصول کافى، ج ۱، ص ۲۷۱؛ بحار الانوار، ج ۲۵، ص ۴۷؛ بصائر الدرجات، ص ۴۴۵٫

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد