ملایکه وقتى دیدند معجون آدم ـ علیه السّلام ـ از آب و گل ساخته شده و سنگین است و غضب و شهوت و جنگ و خونریزى و فساد از او بر مى آید، گفتند: « این ها مثل ما سبک و آسمانى نیستند و نمى توانند پرواز کنند. » اشاره به آیه ى ۳۰ سوره ى بقره و استفسار ملایکه از خداوند سبحان که گفتند: چرا با وجود این که ما تو را ستایش و تسبیح و تقدیس مى کنیم، انسان را مى آفرینى تا در زمین تباهى و فساد نموده و خونریزى کند؟! «قَالُوآاْ أَتَجْعَلُ فِیهَا مَن یُفْسِدُ فِیهَا وَ یَسْفِکُ الدِّمَآءَ وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِکَ وَ نُقَدِّسُ لَکَ» ولى خداوند با یک آزمایش به آن ها فهماند که بشرخاکى هم مى تواند بالاتر از ملایکه باشد، چنان که فرمود: «وَ عَلَّمَ ءَادَمَ الاْءَسْمَآءَ کُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلَـآلـءِکَهِ فَقَالَ أَ منبِـءُونِى بِأَسْمَآءِ هَـآؤُلاَآءِ إِن کُنتُمْ صَـدِقِینَ»( سوره ى بقره، آیه ى ۳۱٫)
و تمامى اسما [و کمالات] خود را به آدم ـ علیه السّلام ـ آموخت، سپس آن ها را بر ملایکه عرضه نمود و فرمود: اگر راست مى گویید [که برتر از آدم ـ علیه السّلام ـ هستید]، اسما [و کمالات] اینان را به من بگویید.
یعنى بشر ظرفیّت تعلیم اسما همراه با مسمّیات را دارد،نه اسم تنها بدون مسمّى را؛ ولى افسوس که ما به همان سنگینى و به همان حالت خاکى باقى مانده ایم. چنان که خداوند در جاى دیگر مى فرماید:
«وَلَـکِنَّهُوآ أَخْلَدَ إِلَى الأَْرْضِ وَاتَّبَعَ هَوَلـهُ»( سوره ى اعراف، آیه ى ۱۷۶٫)لیکن به زمین روى آورد و از هوا و هوس خویش پیروى نمود.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد
پاسخ دهید