خدای متعال برای امید دادن به شما… نگویید دیگر از ما گذشت، ما که در جوانی خود حساب باز نکرده‌ایم، رشد نکرده‌ایم، مجاهدتی نداشته‌ایم، خدا دارد به شما دلگرمی می‌دهد، «إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ». از مغفرت خدا غافل نباشید، سفره‌ی مغفرت خدا همیشه پهن است. در گذشته کار نکرده‌اید از حالا شروع کنید خدا گذشته‌های شما را هم پوشش می‌دهد. اگر به راستی آمده باشید خدای متعال دست شما را می‌گیرد، در بقیّه‌ی عمر، شما را طوری می‌برد آنچه از دست رفته به دست بیاورید. پس یک مطلب این‌که عمل می‌خواهد، اطاعت می‌خواهد.
مطلب دوم نسبت به گذشته‌های ما، باید به هر طریقی از خدا معرفت دریافت کنیم، یا از باب «إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ».[۱] خدای متعال می‌گوید اگر کارهای خوب انجام دادید کارهای بدی که در گذشته برای شما سرافکندگی درست کرده، فضاحت دارید، این حسنات می‌آید آن‌ها را پاک می‌کند، ناپاکی‌های گذشته را پاک می‌کند. کارهای خوب امروز شما کارهای خراب گذشته‌ی شما را جبران می‌کند.
یا توبه، هر کسی خدا به او عنایت کرد توفیق توبه داد «یُکَفِّرَ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُم».[۲] خدا تکفیر می‌کند، یعنی پرده‌ی زیبایی می‌کشد بدی‌های شما را به هیچ کس نشان نمی‌دهد. اگر توبه کردید با خدا در بقیّه‌ی عمر راه صداقت را در پیش گرفتید «یُکَفِّرَ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُم»، خدا پرده‌پوشی می‌کند، خدا آبروداری می‌کند. خدا نمی‌گذارد بدی‌های زیاد شما را احدی مطّلع شود، خدا غفور است. دامن امام حسین علیه السّلام را بگیرید، گوشه‌ی چادر حضرت زهرا سلام الله علیها را بگیرید، پیغمبر صلّی الله علیه و آله شفاعت کبری خود را برای ما ذخیره کرده است. «ادَّخَرْتُ شَفَاعَتِی لِأَهْلِ الْکَبَائِرِ مِنْ أُمَّتِی»،[۳] فرمود: من شفاعت خود را برای اهل کبائر از امّت خود ذخیره کرده‌ام. بیچاره شدی، ورشکسته شدی پیغمبر تو دارا است، دامن او را بگیر. «وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحیماً».[۴]
[۱]– سوره‌ی هود، آیه ۱۱۴٫
[۲]– سوره‌ی تحریم، آیه ۸٫
[۳]– بحار الأنوار (ط – بیروت)، ج ۸، ص ۳۰٫
[۴]– سوره‌ی نساء، آیه ۶۴٫
پاسخ دهید