با بررسى لغوى واژگان اسوه و امام، مفاهیم قصد، توجّه، پیشوایى، راهنما، شاخص و… به دست می‌آید. مفهوم امامت در دیدگاه کلامى آن «ریاست عامه در امور دین و دنیا بر همه مکلفین بر سبیل جانشینى پیامبر” تعریف شده است و در فرهنگ شیعى، امام همه مقامات پیامبر۹ به جز مقام نبوّت را با ویژگیهاى: عصمت، علم خدادادى و انتصاب الاهى دارد.انسانها به دلایل مختلف؛ به مقتضاى فطرت خویش الگوطلب و الگو پذیرند و در قرآن نیز به نقش الگوپذیرى در تربیت تأکید شده است. از بررسى واژه قرآنى اسوه ـ که سه بار با صفت حسنه ذکر شده است ـ اسوه بودن پیامبر۹ در تمام شئون هدایتى مشخّص مىشود.ضرورت اسوه بودن امام معصوم۷ براى هدایت بشر با توجه به ویژگیهاى امام با دلایلى تبیین و با استناد به روایات و متون ادعیه و زیارات، الفاظ متفاوت و شکلهاى متفاوت اسوه بودن امامان معصوم:توضیح داده شده است.