ما باید بدانیم که امام زمان(عج) شیعیان را دوست دارد و جامعه شیعه را رها نکرده است؛ چنان‌که خود او می‌فرماید:”ما از احوال شما آگاهیم و در مراعات احوال شما کوتاهی نمی‌کنیم”. بنابر این آیا ممکن است آن بزرگوار نایب عام خود را ـ که سرپرستی شیعیان را بر عهده دارد ـ به حال خود رها کند و او را مورد عنایت ویژه قرار ندهد؟ آیا ممکن است سرپرستی مردم را در دست کسی قرار دهد که صلاحیت نداشته باشد؟

به علاوه آنان که تا حدی با زندگی رهبر انقلاب آشنا هستند، در خاطرات خود نکات زیبایی از زندگی معنوی ایشان می‌گویند که در برخی روزنامه‌ها و کتاب‌ها آمده است(از جمله کتاب چند جلدی کرامات علما).

منبع:پرسمان