ما معتقدیم پیامبران نیز مشمول قوانین ارث می‌شوند، اما در منابع روایی اهل سنت – مانند صحیح بخاری – چنین نقل شده است که همسران پیامبر گرامی اسلام(ص) پس از درگذشت آن‌حضرت؛ عثمان را نزد ابوبکر فرستادند و ارث خودشان را مطالبه کردند(و یا خواستند که او را بفرستند):
۱ – بخاری در صحیح: «همسران پیامبر(ص) پس از وفات رسول خدا(ص) قصد داشتند که عثمان را نزد ابوبکر بفرستند تا ارثشان را درخواست کند. عایشه به آنها گفت: مگر رسول خدا(ص) نگفت که ما ارث نمی‌گذاریم و آنچه بر جاى می‌گذاریم صدقه است؟!».[۱]
۲ – عبد الرزاق در المصنّف: «همسران پیامبر(ص) شخصى را نزد ابوبکر فرستاده و ارثشان را درخواست کردند. عایشه کسى را نزد آنان فرستاد و گفت: چرا تقواى خدا پیشه نمی‌کنید؟ مگر رسول خدا(ص) نگفت که ما ارث نمی‌گذاریم و آنچه بر جاى می‌گذاریم صدقه است؟! همسران پیامبر خدا(ص) با این سخن عایشه راضى شده و درخواست خود را رها کردند».[۲]  
در روایت دوم؛ نامى از شخص فرستاده شده نیامده، ولى ابن شبه با سند خود از زُهْرى از عُروه از عایشه نقل می‌کند که همسران پیامبر، عثمان را فرستادند.[۳]

با مراجعه به روایات فوق، این پرسش‌های جدی برای هر محقق منصفی پیش خواهد آمد:
۱ – اگر موضوع نفى وراثت پیامبران از سوی خود پیامبر اکرم(ص) مطرح شده بود، چگونه هیچ‌کدام از همسران ایشان جز عایشه از آن خبر نداشتند؟!
۲ – بر اساس نقلی که عثمان، این خواسته را برایشان انجام داد، چرا او که بعدها خلیفه مسلمانان شد نیز از چنین حکمی آگاه نبوده و درخواست همسران نبی(ع) را پذیرفت؟!
۳ – چرا در مقابل درخواست فاطمه(س) برای بازگرداندن فدک و در مقابل درخواست همسران پیامبر(ص) برای دریافت ارث، ابوبکر و دخترش عایشه تنها افرادی بودند که به حدیثی استناد کردند که دیگران از آن اطلاعی نداشتند؟!

منبع: اسلام کوئست

پی نوشت ها

[۱]. «عَنْ عَائِشَهَ: أَنَّ أَزْوَاجَ النَّبِیِّ(ص) حِینَ تُوُفِّیَ رَسُولُ اللَّهِ(ص)، أَرَدْنَ أَنْ یَبْعَثْنَ عُثْمَانَ إِلَى أَبِی بَکْرٍ یَسْأَلْنَهُ مِیرَاثَهُنَّ، فَقَالَتْ عَائِشَهُ: أَلَیْسَ قَدْ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): لاَ نُورَثُ، مَا تَرَکْنَا صَدَقَهٌ»؛ بخاری، محمد بن إسماعیل، صحیح بخاری، ج ۸، ص ۱۵۰، بیروت، دار طوق النجاه، چاپ اول، ۱۴۲۲ق.

[۲]. «إِنَّ أَزْوَاجَ النَّبِیِّ(ص)أَرْسَلْنَ إِلَى أَبِی بَکْرٍ یَسْأَلْنَ مِیرَاثَهُنَّ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ(ص)، فَأَرْسَلَتْ إِلَیْهِنَّ عَائِشَهُ: أَلَا تَتَّقِینَ اللَّهَ؟ أَلَمْ یَقُلْ رَسُولُ اللَّهِ(ص): “لَا نُورَثُ، مَا تَرَکْنَا صَدَقَهٌ”؟ قَالَ: فَرَضِینَ بِقَوْلِهَا، وَتَرَکْنَ ذَلِکَ»؛ صنعانی، عبد الرزاق بن همام، المصنف، ج ۵، ص ۴۷۱، بیروت، المکتب الإسلامی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.

[۳]. «سَمِعْتُ عَائِشَهَ تَقُولُ: أَرْسَلَ أَزْوَاجُ النَّبِیِّ(ص)عُثْمَانَ بْنَ عَفَّانَ إِلَى أَبِی بَکْرٍ، یَسْأَلُ لَهُنَّ مِیرَاثَهُنَّ…»؛ نمیری بصری، عمر بن شبه، تاریخ المدینه، ص ۲۰۲، جده، السید حبیب محمود أحمد، ۱۳۹۹ق.