نگارنده، با نظرى به درونْمایه کتاب احیاء علوم الدین نوشته ابوحامد غزالى (متوفى ۵۰۵ هجرى)، به شروط اعتبار حدیث مى‌پردازد که غزالى در کتاب دیگر خود «المستصفى» بیان کرده است. آنگاه برخى از احادیث کتاب احیاء العلوم را بر آن اساس ارزیابى کرده و ضعف آن احادیث را نتیجه مى‌گیرد. نگارنده، کلمات محدّثان اهل تسنّن ـ مانند ابن‌جوزى، زین‌الدین عراقى و جلال‌الدین سیوطى ـ در مورد اعتبار احادیث غزالى را نقل مى‌کند و یکى از مبانى او ـ یعنى وجوب حُسن ظنّ به تمام صحابه و اعتماد کامل به آنان ـ را نقد و بررسى مى‌کند.