پسر ۱۲ سالهای دارم که گاهی چشم، ابرو یا دهان خود را بدون دلیل و ناخودآگاه باز و بسته میکند. این حالتها در هنگام اضطراب و ناراحتی بیشتر میشود، لطفاً بفرمایید دلیل این حرکات چیست و چه کاری برای درمان آن میتوانیم انجام دهیم؟
معمولاً تیکها زاییدهی فشار عصبی هستند؛ یعنی وقتی کودکان دچار فشار عصبی میشوند، از این روشها برای تخلیهی خود استفاده میکنند. توصیهی من در رابطه با بچّههایی که تیک عصبی دارند این است که والدین حتماً آنها را نزد یک مشاور ببرند تا او از نزدیک مسئله را بررسی کند و توصیههای لازم را داشته باشد.
راههایی برای جلوگیری از اضطراب و استرس:
الف. آموزش غلبه بر اضطراب
اوّلین کاری که ما باید انجام دهیم این است راههای غلبه بر اضطراب را به صورت صحیح به فرزندان خود بیاموزیم؛ به عنوان مثال ما میتوانیم به آنها آموزش دهیم که در موقع اضطراب و استرس ذکر بگویند.
ب. گفتگو کردن با بچّه در زمان وقوع فشار عصبی
نکتهی دوّم این است که اگر والدین دیدند فرزندشان دچار فشار روحی و روانی شده است، از او بخواهند که بیاید و دربارهی آن مشکل صحبت کند؛ زیرا برخی از بچّهها درونگرا هستند و نمیتوانند مشکلات خود را بروز دهند.
ج. ایجاد آرامش در خانه
نکتهی سوم این است که والدین در محیط خانه یک آرامش نسبی ایجاد کنند. متأسّفانه یکی از آمارهایی که در جامعهی ما نگران کننده است، تنش بین زن و شوهرها است. بنده به خواهر و برادران خود توصیه میکنم که سعی کنند اختلافات خود را در محیط خانه مطرح نکنند؛ چراکه باعث میشود به بچّهها آسیب وارد شود.
د. استفاده از روش حواس پرتی
نکتهی آخر این است که والدین در موقع پلک زدن فرزندشان، حواس او را پرت کنند. به این صورت که او را به دنبال کاری بفرستند یا از او خواهش کنند که چیزی بیاورد. وقتی والدین در موقع فشار عصبی حواس او را پرت کنند، به تدریج فرزندشان به آرامش میرسد.
پاسخ دهید