- فرض کنید پدر و مادر دوست دارند فرزندشان یک شغل خاصّی را مثلاً شغل خودشان را ادامه بدهد. نظر شما در این باره چیست؟ چون در گذشته این به شکل تبیین اتّفاق میافتاد امّا امروزه اینطور نیست.
- نباید ما این را به اجبار به بچّهها تحمیل کنیم. اگر ما نقش خودمان را همانطور که عرض کردم محبوبیّت داشته باشد شغل خوبی باشد. ولی پدری که هر روز سر شغلی میرود و میآید و آه و ناله میکند که چقدر کارم سخت است، پول در آن نیست، نان در آن نیست و مدام اینها را بیان میکند بچّه میگوید مگر بیکار هستم بروم شغل پدرم را انتخاب کنم. ولی اگر ما واقعاً دیدیم شغل خوبی است، مسیر خوبی است، این را برای او تبیین کنیم زیباییهای آن را بگوییم خدمت به خلق خدا را به او بگوییم، آن اثرات مثبت را بگوییم، از زیباییهای آن شغل بگوییم بعد هم حق انتخاب را به خود او بدهیم و قطعاً هم اگر اهل آن باشد خواهد پذیرفت.
پاسخ دهید