پسر ۸ سالهای دارم که از ۵ سالگی به اصرار پدرش او را به کلاس زبان فرستادیم. کلاس زبان او هم از همان اوّل با نوشتن و خواندن همراه بود. اکنون بعد از چند سال، موقعی که میخواهد به کلاس زبان برود، خیلی استرس میگیرد. من باید چه کاری انجام دهم؟
یک نکته خیلی مهم، داشتن هدف در زندگی است. هدف کلانی که قرآن کریم برای ما مشخّص کرده، این است که همهی انسانها برای بندگی خدا به این دنیا آمدهاند و هدف از خلقت و آفرینش، عبادت خدا است؛ لذا ما باید ببینیم که کجا راه و رسم بندگی را بیشتر میآموزیم.
بچّهای که به اصرار والدین و با آن نگاه خاصّ، به یک کلاس زبان میرود، به دلیل اینکه انگیزههای لازم در او نیست و وقت لازم را ندارد، ممکن است فشار و سختی زیادی به او وارد شود و در جایی دیگر نتواند ادامه دهد.
خیلی مواقع بچّهها برای وقتهای خود باید برنامهریزی کنند؛ مثلاً یک بخش از وقت خود را باید درس بخوانند، یک بخش به تفریحات بپردازند و بخش دیگر را در کنار والدین باشند؛ امّا وقتی برای فرصتهای آنها محدودیت ایجاد میشود، مقاومت آنها هم در این عرصه زیاد میشود و ادامه کلاس برای آنها دشوار است.
بنابراین اگر میخواهیم کودکان ما در این زمینهها فعّالیت داشته باشند، باید سعی کنیم که انگیزه را در آنها افزایش دهیم و اجازه دهیم خودشان تصمیم بگیرند. این انگیزه همان هدفگذاری است.
پاسخ دهید