بن باز از علمای طراز اول وهابیت، برخلاف بسیاری از آیات قرآن کریم و همچنین بسیاری از روایات و اسناد تاریخی مدعی شده است که مشرکان عصر بعثت در ربوبیت خدا دچار شرک نبودند بلکه حتی در اسماء و صفات الهی نیز موحد بودند. این عالم وهابی مبتنی بر تفکرات ابن‌عبدالوهاب، تنها زاویه شرک‌آمیز در عقاید مشرکان عصر بعثت را شرک در عبادت می‌داند.

او در این کتاب نوشته است که مشرکان موجود در صدر اسلام، به توحید ربوبی و توحید اسماء و صفات اقرار داشتند و تنها خداوند متعال را خالق و رازق و مدبّر امور بندگان می‌پنداشتند. او علاوه بر مشکران قریش، حتی فرعون را نیز موحد در ربوبیت و اسماء و صفات می‌داند!!

این در حالی است که بزرگ‌ترین مفسران و عالمان اهل‌سنت نیز چنین توهمی را قبول ندارند که در سند ذیل می‌توانید پاسخ بن‌باز و تناقض قول او با آیات قرآن کریم را در تفسیر طبری مشاهده کنید.