با سلام. سوال شما از چند بخش تشکیل شده بود. لذا لازم به نظر رسید به صورت مجزا به هر یک از سوالات پاسخ داده شده یا دیدگاه خود را در باره آن بیان نماییم.
پرسیده بودید: آیا زنان اسیر شده جزء غنائم هستند؟
بله زنان نیز همانند مردان به اسارت در آمده و تبدیل به برده می‌شدند. این قانونی بود که در تمامی جنگ‌های دنیای آن روز جریان داشت.
هیچ مردی قبول نمیکندکه زنش اسیر شود؟
این بخش از سوال شما بسیار احساسی است لذا به همین اندازه نیز از واقعیت به دور است. بله هیچ کس دوست ندارد همسرش به اسارت در آید اما زمانی که جنگ به اوج خود رسیده و شخص جان خویش را در معرض خطر می‌دید همه چیز (حتی زن و فرزند) را رها می‌کرد تا جان خودش را نجات دهد.
حال فرض کنید ورق بر می‌گشت و آنان بر دشمن غلبه می‌یافتند. آنان نیز زنان دشمن را به کنیزی می‌بردند.

یعنی زنان به محض اسارت درحکم طلاقشان است؟
بله اسارت زن کافر در حکم طلاق او است و باید ایام عده او بگذرد.
اما درباره ازدواج شهربانو با امام حسین علیه السلام باید گفت: بر خلاف عقیده شما امیرالمومنین او را وادار به ازدواج با امام حسین علیه‌السلام نکرد. در منابع آمده است:
شهربانو توسط مسلمانان به اسارت در آمده و به عنوان کنیز به همراه دیگر غنائم به مدینه فرستاده می‌شود. کاروانیان غنائم و این دختر را نزد عمر آوردند، و چون غنائم برای تقسیم میان مسلمانان وارد مسجد شد، دوشیزگان مدینه براى تماشاى او سر ‏کشیدند. عمر به او نگریست، دختر رخسار خود را از عمر پوشاند و گفت: اف بیروج بادا هرمز (واى، روزگار هرمز سیاه باد)! عمر گمان کرد شهربانو به او ناسزا می‌گوید لذا با خشم به سوی او رفت و گفت: این دختر مرا ناسزا مى‏گوید. و قصد تنبیه او را داشت که امیرالمومنین مانع او شده و معنای حرف شهربانو را به عمر فهماند.

همچنین به عمر اجازه نداد او را مانند سایر غنایم تقسیم کند بلکه فرمود: تو این حق را ندارى که او را مانند سایر غنایم به مسلمانان ببخشی زیرا او از بزرگ زادگان عجم است لذا به او اختیار ده که خودش مردى از مسلمانان را انتخاب کند. عمر به او اختیار داد. دختر بیامد و دست خود را روى سر حسین(ع) گذاشت… . امیرالمؤمنین على(ع) به حسین(ع) فرمود: اى اباعبدالله! از این دختر بهترین شخص روى زمین براى تو متولد مى‏شود… . آنگاه وی به ازدواج امام حسین(ع) در آمد و على بن الحسین(ع) از او متولد گشت.
آنچه در این جا تذکر آن لازم است اینکه: این‌گونه اقدامات و حملات به سرزمین ایران به دستور عمر بن خطاب خلیفه اهل تسنن صورت گرفته و اقدامات وی هرگز مورد تایید امیرمومنان و شیعیان ایشان نمی‌باشد.

منبع:پرسمان