ابن عساکر با سلسله سند خود از ابراهیم بن علی رافعی و او از پدرش و علی رافعی از جدّه‌ی خود زینب دختر ابو رافع نقل کرده که گفت:

فاطمه (ع) دختر پیامبر اکرم در آن بیماری که حضرت فوت کرد، دو فرزندش حسن و حسین (ع) را نزد رسول خدا (ص) آورد؛ عرض کرد: ای رسول خدا! اینان، فرزندان شما هستند؛ آیا چیزی برای آنان به ارث می‌گذارید؟ فرمود: امام حسن، پس هیبت و سروری‌ام میراث اوست و امام حسین، پس جرئت و جُودم برای وی است.

قال ابن عساکر:

أخبرنا أبوغالب أحمد و أبو عبدالله یحیی ابنا الحسن و أبو الحسین محمّد ابن محمّد بن الفرّاء قالوا: أنبأنا أبو جعفر ابن المسلمه، أنبأنا أبوطاهر المخلص، أنبأنا أحمد بن سلیمان أنبأنا الزّبیر، حدّثنی إبراهیم بن حمزه، و عن  إِبْرَاهِیمُ بْنُ عَلِیٍّ الرَّافِعِیُّ، عَنْ أَبِیهِ، عَنْ جَدَّتِهِ زَیْنَبَ بِنْتِ أَبِی رَافِعٍ قَالَت: أَتَتْ فَاطِمَهُ بنت النّبیّ (ص) بِابْنَیْهَا [الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ (ع)] إِلَى رَسُولِ اللَّهِ ص(ع) فِی شَکْوَاهُ الَّذی تُوُفِّیَ فِیهَا فَقَالَتْ: یَا رَسُولَ اللَّهِ هَذَانِ ابْنَاکَ تُوَرِّثْهُمَا شَیْئاً؟ قَالَ أَمَّا حَسَنُ فَإِنَّ لَهُ هَیبتیِ وَ سُؤْدُدِی وَ أَمَّا حُسَیْنُ فَإِنَّ لَهُ جُرأَتی وَ جُودِی.^[۱]

[۱] . تاریخ ابن عساکر «ترجمه الإمام الحسین (ع)» ۳۴ ح ۵۶ و مثله ح ۵۷ و ۵۷، کشف الغمه ۱: ۵۱۶٫