ابن ابى ‏الحدید از شخصیت‏هاى درخشان علمى قرن هفتم ‏هجرى است، مهم‏ترین اثر او شرح نهج ‏البلاغه است که یکى از شرح‏ هاى عالى بر این کتاب شریف محسوب مى ‏گردد.
دانش گسترده، تساهل و تسامح فوق‏ العاده و استفاده مؤلف از منابع پیشین و کتاب‏هاى ارزش‏مندى که بسیارى از آنها اندکى پس از نگارش آن شرح، در هجوم مغولان نابود گردید، به ارزش این اثر افزوده است. در این مقاله، سیر زندگانى، فعالیت‏هاى علمى، گرایش‏هاى مذهبى و سیاسى ابن ابى‏الحدید و شیوه کار وى از دیدگاه یکى از محققان غربى و از نویسندگان مقالات دایرهالمعارف اسلام، تجزیه و تحلیل شده است.