آیاتی را که امام زمان(عج) هنگام ولادت تلاوت کرد، آیات پنج و شش سوره قصص بود. روایت در این مورد چنین می‌گوید:
«قالت حکیمه: قرأت على أمه نرجس وقت ولادته، التوحید و القدر و آیه الکرسی، فأجابنی من بطنها بقراءتی، ثم وضعته ساجداً إلى القبله فأخذه أبوه و قال انطق بإذن الله، فتعوذ و سمى، وَ نُریدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّهً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثینَ* وَ نُمَکِّنَ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ وَ نُرِیَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ جُنُودَهُما مِنْهُمْ ما کانُوا یَحْذَرُونَ‏»؛[۱] حکیمه خاتون عمه امام حسن عسکری(ع) می‌گوید؛ هنگام ولادت امام مهدی برای مادرش(نرجس) سوره‌های توحید، قدر و آیه الکرسی را قرائت نمودم و فرزند داخل رحم، پاسخ قرائت مرا داد. پس مادرش وضع حمل کرد درحالی که بچه در حال سجده و رو به قبله بود؛ پدرش(امام عسکری) او را برداشت و به او گفت به اذن خداوند سخن بگو؛ حضرت مهدی(عج) پس از «استعاذه» و «بسم الله»، این دو آیه را تلاوت نمود: «وَ نُریدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّهً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثینَ* وَ نُمَکِّنَ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ وَ نُرِیَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ جُنُودَهُما مِنْهُمْ ما کانُوا یَحْذَرُونَ»؛[۲] و ما بر آن هستیم که بر مستضعفان روى زمین نعمت دهیم و آنان را پیشوایان سازیم و وارثان گردانیم. و آنها را در آن سرزمین مکانت بخشیم و به فرعون و هامان و لشکریانشان چیزى را که از آن مى‌‏ترسیدند نشان دهیم.

منبع: اسلام کوئست

[۱]. عاملى نباطى، على من محمد بن على بن محمد بن یونس‏، الصراط المستقیم إلى مستحقی التقدیم‏، محقق، مصحح: رمضان، میخائیل،‏ ج ۲، ص ۲۰۹، المکتبه الحیدریه، نجف،‏ چاپ: اول‏، ۱۳۸۴ ق.

[۲]. قصص، ۵- ۶٫