اکثر بچّه ها در سنّ هفت تا نه سالگی، دارای این میل خاص نیستند و اگر بدن خود را به چیزی تماس می دهند، برای این است که از این کار به آرامش می رسند؛ لذا پدر و مادر ها نباید از این کار خیلی نگران باشند. ولی ممکن است این کار تبدیل به یک عادت شود و این عادت ادامه پیدا کند تا در سنین بالاتر منجر به اختلالات جنسی شود؛ به همین دلیل باید از این اتّفاق پیشگیری کرد.

راه کارهایی برای درمان

الف. استفاده از روش های غیر مستقیم

به والدین توصیه می شود که از روش های مستقیم استفاده نکنند؛ به عنوان مثال نباید به او بگویند که با این کار مریض می شوی و باید به دکتر مراجعه کنی! با این حرف ها عادت او ترک نمی شود؛ بلکه با شنیدن این حرف گمان می کند که پدر و مادر می خواهند او را به دکتر ببرند و لذا این کار را پنهانی انجام می دهد.

ب. حواس پرتی

بهترین روش برای درمان این حالت، روش حواس پرتی است؛ یعنی وقتی مادر دید که فرزندش این کار را انجام می‌دهد، او را به کار دیگری مشغول کند؛ مثلاً او را در کنار خود بنشاند و برایش قصّه بگوید.

ج. مراقبت بیشتر

والدین باید نسبت به این فرزند خود مراقبت بیشتری داشته باشند؛ یعنی فرزند آنها نباید در جایی باشد که والدین در آنجا حضور نداشته باشند؛ تا زمانی که این عادت از او رفع شود.