دختر ۶ ساله ای دارم که وقتی به خانهی مادربزرگش میرود با پسر عموی ۱۰ ساله و پسر عمهی ۸ ساله ی خود بازی میکند؛ آیا این نوع بازیها به تربیت فرزندم آسیب نمیرساند؟ چگونه با این مسئله برخورد کنم؟
آسیبهای بازی با جنس مخالف:
الف. عدم شکل گیری تربیت بر اساس جنسیّت
یکی از آسیبها ممکن است این باشد که تربیت براساس جنسیّت شکل نگیرد. اگر دختر و پسر در بازیها خیلی با هم آمیختگی داشته باشند ممکن است متأثّر شوند و از یکدیگر تأثیر بپذیرند.
ب. عدم پاسخ به نیاز همدیگر
نکتهی دوم این است که دخترها و پسرها وقتی کنار همدیگر برای بازی قرار میگیرند نمیتوانند تمام نیازهای همدیگر را برآورده کنند؛ زیرا دخترها بازیهایی را دوست دارند که در آن رفتار زنانه وجود داشته باشد؛ امّا پسرها بازیهایی را دوست دارند که با روحیهی مردانه و پسرانه همخوانی داشته باشد.
ج. کاهش اعتماد به نفس
آسیب سوّم کاهش اعتماد به نفس است. هر چه سنّ بچّهها بیشتر باشد دانستهها و تواناییهای آنها نیز بیشتر است و همین باعث میشود که وقتی یک دختر سه ساله کنار آقا پسرهای ۸ و ۱۰ ساله قرار بگیرد اعتماد به نفس او کاهش پیدا کند.
راهکارها:
الف. ارائه بازیهای متناسب با سن و جنس فرزندمان
اگر جایی به مهمانی میرویم که بچّههای هم سن و هم جنس در آنجا حضور ندارند، ما برای فرزند خود در آن مهمانی میتوانیم بازیهایی متناسب با سنّ او تعریف کنیم؛ مثلاً اسباب بازی او را همراه خود ببریم یا حتّی خود ما با او همبازی شویم.
ب. ارائه بازیهای مشترک
گاهی اوقات باید پدر ومادر بازیهای مشترکی را طراحی کنند که خیلی به جنسیّت بچّهها ربط نداشته باشد؛ مثلاً مادر زمینهای را فراهم کند کودکان با هم نقاشی بکشند. البته ممکن است پسرها به دلیل اینکه سنّ بالاتری دارند نقّاشی بهتری بکشند و همین باعث آسیب شود؛ امّا مادر با تدبیری که میاندیشد میتواند کاری کند که توجّه فرزند فقط به فعالیّت خودش باشد.
پاسخ دهید