متأسفانه غالب مدهاى جارى و آرایش ها، پیامدهاى منفى جسمانى در پى دارد که بر اساس اطلاعات کارشناسان، به آن اشاره مى شود:

۱ – لباس هاى الیاف مصنوعى

امروزه مدسازان با ترفندهاى گوناگون تولید و استفاده از کتان و پنبه و منسوجات به دست آمده آن را از چرخه تولید خارج کرده اند.

لباس هایى که از الیاف مصنوعى تهیه شده اند، مانع تبادل و تهویه هوا مى شوند و این محصولات که غالبا از ترکیبات پتروشیمى به وجود آمده اند، به دلیل افزایش بار الکتریکى بدن و نقش حیاتى پوست زیان آور بوده، به هیچ روى نمى توانند جاى پوشاک طبیعى را بگیرند.[۱]

نمونه دیگر، لباس هاى تولیدى مدسازان در جنس هاى چرمى، جیر، پلاستیک و مشتقات آن است که؛ تعریق، تنفس و دفع سموم از بدن را با مشکل رو به رو و انسان را بیمار مى کند.[۲]

۲ – لباس هاى تنگ و چسبان

انواع مدهاى ابداعى لباس در قرن بیستم به جز پاره اى انگشت شمار از آن همیشه تنگ و چسبان بوده است.

تنفس پوستى، یکى از مهم ترین عملکردهاى طبیعى بدن است، به هر میزان لباس تنگ باشد رابطه پوست با هواى آزاد کم تر شده، شادابى و  سلامتى پوست بیش تر در معرض خطر قرار خواهد گرفت.[۳] در فعالیت هاى عضلانى بدن نیز، به جهت در تنگنا قرار گرفتن عضلات و ماهیچه ها، یک نوع محدودیت حرکتى ایجاد مى شود. این موضوع را به هنگام نشست و برخاست، راه رفتن، خم شدن و سایر حرکات بدنى کسانى که از لباس هاى تنگ استفاده مى نمایند، به وضوح مى توان ملاحظه نمود.[۴]

۳ – آسیب هاى لوازم آرایشى

در سال هاى اخیر، گرایش به استفاده بى رویه از لوازم آرایشى به مرز بحران رسیده، نگرانى عمیقى در سطح جامعه برانگیخته است. بیش تر این مواد به دلیل تقلبى و غیراستاندارد بودن، زمینه ساز شیوع انواع بیمارى هاى پوستى همچون پیرى زودرس پوست، حساسیت هاى پوستى، عفونت هاى پوستى و… مى باشد.[۵]

یکى از مواد آرایشى که امروزه مورد استفاده قرار مى گیرد، فر دهنده هاى مو است. این مواد قادرند موهاى صاف را حالت دار و مجعد کنند. این فرایند باعث آسیب رساندن به موها مى شود. از این رو فاصله زمانى مصرف مواد فر کننده موى سر نباید کم تر از ۳ماه باشد. اگر محلول فر کننده به مدت طولانى روى مو بماند و بسیار قوى باشد یا روى موهاى آسیب دیده استفاده شود، باعث شکستگى و آسیب جبران ناپذیر موها  مى شود؛ حتى پوست سر نیز از آسیب این گونه محلول ها در امان نیست.[۶]

ریزش مو در اثر استفاده از رنگ هاى غیرمجاز تقریباً پدیده اى رایج است و در برخى موارد گزارش شده که فرد استفاده کننده به سبب مصرف این مواد پیاز موى سرش سوخته، سلامتى آن غیرقابل بازگشت شده است.[۷]

۴ – کفش هاى نوک باریک و پاشنه بلند

از آن جهت که تمام وزن بدن بر پاهاى انسان وارد مى شود، کفش راحت نقش مهمى در سلامتى انسان دارد. استفاده از کفش هاى تنگ، نوک باریک و یا پاشنه بلند از نظر سلامت و بهداشت به هیچ عنوان مناسب نبوده و آسیب هاى متعددى را به همراه دارد که کج شدن انگشتان پا، ایجاد عفونت به دلیل فرورفتگى ناخن پا، عدم حفظ تعادل، کمر درد و…[۸] پاره اى از این آسیب ها و عوارض است.

۵ – تاتو (خالکوبى)

خالکوبى (تاتو) که تزریق جوهرهاى مخصوص به لایه هاى پوست است، در بخش هاى مختلف بدن ایجاد عوارض مى کند که از آن جمله مى توان به بیمارى هاى خونى، بیمارى هاى پوستى، حساسیت هاى پوست و… اشاره کرد.[۹]

۶ – پیرسینگ

پیرسینگ  (piercing)در لغت به معناى سوراخ کردن پوست و نصب اشیاى تزئینى در این سوراخ است. «حساسیت»، شایع ترین عارضه پیرسینگ است که بیش تر در هنگام استفاده از فلزات بدلى به ویژه کروم و نیکل به وجود مى آید.

۷ – برنزه کردن پوست

استفاده از دستگاه سولاریوم براى برنزه کردن پوست، عوارضى را به دنبال دارد: بالا رفتن ضریب ابتلا به سرطان پوستى بر اثر مواجه شدن با شدت بالاى اشعه که در دستگاه هاى سولاریوم به کار مى رود و هم چنین پیرى پوست، افزایش چین و چروک هاى پوست و شلى و افتادگى پوست از عوارض استفاده از سولاریوم است.

گذشته بر عوارض پوستى، استفاده از دستگاه سولاریوم زمینه ساز ابتلا به عوارض چشمى متعددى همچون آسیب قرنیه، شبکیه، ملتحمه یا آسیب توأم قرنیه و شبکیه است. این در حالى است که بیش تر مشتریان سولاریوم از عینک هاى ایمنى استفاده مى کنند اما باز هم گرفتار عوارض آن مى شوند.[۱۰]

پی نوشت ها

[۱] – مدگرایى در لباس آفت هویت و دیانت، غلامرضا گلى زواره، دیدار آشنا، شماره ۷۵، صص۱۸ – ۲۰٫

[۲] – ر.ک: نگاهى به پدیده مدگرایى، حسین بافکار، طوبى، شماره ۲۱٫

[۳] – ر.ک: آیین بهزیستى در اسلام، ج۴، صص ۳۹ – ۹۷٫

[۴] – همان.

[۵] – وقتى صورت ها شبیه یک ماسک نقاشى مى شوند، بیتا مهدوى، روزنامه جام جم، ۲۴/۵/۱۳۸۵٫

[۶] – همان.

[۷] – همان.

[۸] – ر.ک: آیین بهزیستى در اسلام، ج۴، ص ۱۱۴-۱۲۳، خبرگزارى جمهورى اسلامى ایرنا، ۱۶/۱۲/۱۳۸۹، کد خبر ۳۰۲۸۵۴۱٫

[۹] – ر.ک: سایت تابناک  www.tabnak.comکد خبر: ۲۵۷۷۳، ۳۰/۱۰/۸۸٫

[۱۰] – روزنامه جام جم، شماره ۲۸۷۶، ۳۱/۳/۸۹، صفحه ۱۶ سلامت.