بعضى از آداب سفر که از زبان پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله) و حضرت على (علیه السلام) بیان شده یا در روایات تاریخى آمده، عبارت است از:

یک – انتخاب همراه مناسب

دو – برداشتن وسایل شخصى ضرورى

سه – برداشتن عصا

براى چارپایان، تکیه دادن و. . . از آن بهره مى‌بردند. ^١در روایات نیز به برداشتن عصا، به خصوص عصایى که از چوب درخت بادام تهیه شده باشد، سفارش شده است. ^٢

چهار – یاد خدا نمودن

پنج – صدقه دادن

شش – بدرقه مسافر

هفت – مروّت و جوانمردى در سفر

پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله) از سه چیز با عنوان مروت در سفر یاد مى‌کند:

١. بذل زاد و توشه به همسفران، ٢. خوش اخلاقى در سفر، ٣. شوخى نمودن در سفر در صورتى که به گناه کشانده نشود. ^٧

هشت – شعر و آواز خواندن در سفر

نُه – مسئولیت به عهده گرفتن در سفر

ده – سوغات آوردن از سفر

یازده – مصافحه و معانقه با مسافر

ب) وسایل حمل و نقل

حیواناتى که در حمل و نقل از آنها استفاده مى‌شد، عبارت بود از: الاغ، قاطر، اسب و شتر.

منبع: کتاب کوفه از پیدایش تا عاشورا؛ نویسنده: نعمت الله صفری فروشانی؛ نشر مشعر