نگارنده در چند موضوع سخن می‌گوید: جایگاه درخشنده حضرت ابوطالب در تاریخ اسلام، که وصیّ پیامبران بود، و خبرهای غیبی او. آنگاه کلمات خدای تعالی و پیامبر خدا و امیر المؤمنین در مورد ابوطالب را بیان می‌دارد. و بهترین اثار مکتوب در مورد ایشان را معرفی می‌کند. پس از آن، درباره علت‌های مخالفت با حضرت ابوطالب سخن می‌گوید و خاطراتی در این مورد می‌آورد. نقد کلمات محی الدین ابن عربی و پیشنهادهایی برای پژوهش‌های بعدی، پایان بخش این نوشتار است.