بنای اهل بیت علیهم السلام بر مماشات با مردم

ممکن است معصوم یک وقت با مردم مماشات کند، امام سجّاد علیه السّلام فرمود: خدایا اگر قرار بود به این‌که من را مجازات کنی، با اوّلین گناه خود باید به گونه‌ای من را ساقط می‌کردی، نابود می‌کردی، ولی این کار را نکردی. از زبان ما می‌گوید که تو مالک مطلق من هستی، من هیچ چیزی […]

اولین ویژگی انسان محبوب خدا

جامعه‌ی مهدوی، جامعه‌ی منتظر، جامعه‌ی رهیافته، جامعه‌ی از پل خطر عبور کرده، این ویژگی‌ها را دارد: یکی این است که «یُحِبُّهُم» خدا این‌ها را دوست دارد، این‌ها محبوب خدا هستند، این‌ها دیگر ایمان خود را از دست نمی‌دهند و از دین خود برنمی‌گردند. یک خصوصیت آن‌ها این است که محبوب خدا هستند. یعنی آن‌ها چه […]

مشروعیت‌آور نبودن رأی مردم به حکومت

سیّد الشّهداء صلوات الله علیه می‌بیند اکثریت باید یزید بیعت کردند، ولی می‌گفتند لیاقت حکومت ندارد، اشتباه کردید که بیعت کردید. این‌جا احترام برای مردم معنا ندارد، همه‌ی مردم عالم نه فقط مردم یک کشور بر باطل توافق کنند به رسمیّت شناخته نمی‌شود. همه‌ی عالم اتّفاق نظر صد درصدی داشته باشند.  فرض کنید زمان سیّد […]

بُعد اثباتی ایمان

«الَّذينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتابُوا» پس قدم اوّل، بُعد اثباتی ایمان است که شخص مؤمن، از کوه محکم‌تر است. ایمان شخص مؤمن بسیار ریشه‌دار است. ایمان، آن‌چنان درون جان او نفوذ کرده است که هیچ کسی نمی‌تواند ریشه‌های ایمان را از جان او در بیاورد، او محکم و مستحکم است. اگر او […]

اهمیت و نقش رأی مردم در حکومت

گاهی برای این‌که دندان‌های حکومت اسلامی را بکشنند، سعی می‌کنند چماقی پیدا کنند و یک کسی را پیدا کنند که… بله، باید نرم رفتار کرد، ولی سر جای خود. در روایات ما در مورد امیر المؤمنین است که «السَّلَامُ عَلَى نِعْمَةِ اللَّهِ عَلَى الْأَبْرَارِ وَ نَقِمَتِهِ عَلَى الْفُجَّارِ»[1] امیر المؤمنین فقط نعمت خدا نیست، نعمت […]

ماجرای ایمان عمار یاسر

پدر عمّار یاسر و مادر بزرگوار او را زیر سنگ گذاشتند و شکنجه کردند و گفتند از خدا و از پیغمبر صلّی الله علیه و آله و سلّم اعلان برائت کنید و دین جدید را که قبول کرده‌اید منکر بشوید. آن‌ها قبول نکردند، هر دو زیر شکنجه مردند امّا دست از ایمان خود برنداشتند. این […]

لشکرکشی امیر المؤمنین علیه السلام برای جنگ نظامی با معاویه

امیر المؤمنین بین 60 تا 90 هزار نفر لشکر فراهم کرد، به سمت معاویه رفت، امیر المؤمنین به سمت معاویه لشکر برد. اگر امیر المؤمنین به معاویه می‌گفت کاری با تو ندارم، معاویه با دم خود گردو می‌شکست، معاویه هیچ فکر نمی‌کرد امیر المؤمنین پیروز شود. تا لحظه‌ی ماجرای حکمیّت امیر المؤمنین پیروز میدان و […]

دلیل نامیدن ایمان

ایمان را به این جهت ایمان می‌گویند برای این‌که به آدم آرامشی می‌دهد. آدم تا زمانی که به چیزی باور پیدا نکرده باشد در شک به سر می‌برد. امّا وقتی باور او جدّی شد دیگر آرامش دارد. دیگر این طرف و آن طرف نمی‌زند، دل او راحت می‌شود. اگر دل از پذیرفتن خدا و رسول […]

علت بدبین شدن فضای جامعه علیه قیس بن عباده و عزل او از سوی امیر المؤمنین علیه السلام

چرا باید معاویه به اسم قیس بن سعد بن عباده نامه جعل کند که قیس با من متعهّد است؟ چون معاویه به قیس نامه می‌داد، قیس هم جواب دیپلماتیک، مودّبانه و نرم به او را می‌داد. این نگاه او بود. چرا قیس بن سعد بن عباده متهم شده که خود را فروخته است، در حالی […]

مؤمنان واقعی چه کسانی هستند؟

«إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتابُوا وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ في‏ سَبيلِ اللَّهِ أُولئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ».[1]  در این آیه‌ی کریمه، حضرت حق یک مقدار واکاوی می‌کند و حقیقت ایمان را با کلمه‌ی «إنَّمَا» بازتر بیان می‌کند. «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ» مؤمنین فقط این‌ها هستند؛ یعنی اگر کسی این خصوصیاتی که در این […]

بهانه‌ی دشمنان بعد از مستقر شدن حاکمیت امیر المؤمنین و یاری نکردن آن حضرت در جنگ جمل

اوّل کار که بیعت کردند خیلی از افراد نیامدند مثل مروان و ولید و عبدالله بن عمر و سعد بن ابی وقاص. امّا وقتی همه آمدند، آن‌ها بهانه‌ای نداشتند که بیعت نکنند، این‌ها از چشم جامعه می‌افتادند. لذا این‌ها هم یکی یکی بیعت کردند. بعداً جنگ جمل که شد این‌ها گفتند ما احتیاط می‌کنیم، نه […]

تفاوت ایمان ظاهری و ایمان واقعی

«إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتابُوا وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ في‏ سَبيلِ اللَّهِ أُولئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ».[1] خداوند حکیم در این آیات سوره‌ی مبارکه‌ی حجرات، ابتدائاً یک هشدار را به کسانی که فکر می‌کنند مؤمن هستند می‌دهد تا یک تأمّل و یک ارزیابی درست از ایمان داشته باشند که مبادا سرگرم بشوند […]