دانشگاه – برگه 10

در پى هواى عشق

رابطه دوستی در دوران دانشگاهم برایم پیش آمد که حال احساس گناه و خستگی میکنم؛ نمیدانم چه کاری باید انجام دهم؟ شما راهنمایی ام کنید.

مشاور عزيز سلام. اميدوارم ثانيه ‏هاى زيباى زندگى را بلندتر از ساعت ‏هاى زشت آن احساس كنيد. دخترى نوزده ساله هستم كه خصوصيت روحى عجيبم اين است كه به هيچ كس دل نمى ‏بندم ؛ حتى به خانواده خودم تا جايى كه اگر مدتى آنها را نبينم جاى خالى آنها را احساس نمى ‏كنم؟ اما از پنج ماه پيش با شخصى آشنا شدم كه وجودش به من آرامش مى ‏دهد و با حضور او، مى ‏توانم روزهاى تلخ زندگى را بهتر سپرى كنم! روزهاى اول حضورش را براى تنوع زندگى جالب مى ‏ديدم ؛ اما بعد از مدت كوتاهى به او وابسته شدم و هر روز اين وابستگى بيشتر از روز قبل مى ‏شود در اين مدت به همه چيز فكر كرده ‏ام: به باهم بودن و جدا شدن از هم ؛ اما در اين مدت به هيچ نتيجه ‏اى نرسيده ‏ام! ما نمى ‏توانيم با هم ازدواج كنيم ؛ چون از اول با هم در اين مورد صحبت كرده ايم كه شرايط ما براى ازدواج مساعد نيست و هر دو نيز قبول كرده ‏ايم. از طرفى فكر جدايى من را هر روز بيشتر عذاب مى ‏دهد ؛ به هيچ صورت نمى ‏توانم خودم را قانع كنم كه او را فراموش كنم و اين مسئله روى درس ‏هاى من اثر منفى ‏گذاشته است: ترم قبل اكثر نمره ‏هايم را خيلى پايين گرفتم، در اين زمينه من را راهنمايى كنيد ؛ ولى خواهش مى ‏كنم حرفى از جدايى نزنيد.