کارگاه آشنایی با علوم حدیث – جلسه پنجم
پنجمین جلسه «کارگاه آشنایی با علوم حدیث» استاد کاشانی روز سه شنبه 15 اسفند 1396 در حوزه علمیه امام خمینی (ره) برگزار گردید که مشروح آن تقدیم می شود.
کارگاه آشنایی با علوم حدیث – جلسه چهارم
چهارمین جلسه «کارگاه آشنایی با علوم حدیث» استاد کاشانی روز سه شنبه 24 بهمن 1396 در حوزه علمیه امام خمینی (ره) برگزار گردید که مشروح آن تقدیم می شود.
کارگاه آشنایی با علوم حدیث – جلسه سوم
سومین جلسه «کارگاه آشنایی با علوم حدیث» استاد کاشانی روز سه شنبه 26 دی 1396 در حوزه علمیه امام خمینی (ره) برگزار گردید که مشروح آن تقدیم می شود.
کارگاه آشنایی با علوم حدیث – جلسه دوم
دومین جلسه «کارگاه آشنایی با علوم حدیث» استاد کاشانی روز سه شنبه 26 دی 1396 در حوزه علمیه امام خمینی (ره) برگزار گردید که مشروح آن تقدیم می شود.
کارگاه آشنایی با علوم حدیث – جلسه اول
اولین جلسه «کارگاه آشنایی با علوم حدیث» استاد کاشانی روز سه شنبه 19 دی 1396 در حوزه علمیه امام خمینی (ره) برگزار گردید که مشروح آن تقدیم می شود.
حدیث تفسیر سوره تین
در تفسیر سوره تین حدیثی آمده است که منظور از تین امام حسن مجتبی(ع) و منظور از زیتون امام حسین(ع) است. آیا اصولاً این حدیث و مانند اینها معتبرند؟
کارگروه علوم و حدیث
اولین جلسه کارگروه کلام اسلامی با حضور استاد محسنی روز دوشنبه تاریخ 27 / شهریور / 1396 دراتاق مدیریت برگزار گردید که گزارش تصویری آن تقدیم می گردد.قابل ذکر است که این کارگروه روزهای دوشنبه هر هفته ساعت 14:00 در اتاق مدیریت برگزار می گردد.
معنای صفات «کریم» و «اکرم» در لغت، قرآن و حدیث
معنای صفات «کریم» و «اکرم» در لغت، قرآن و حدیث چیست؟
تفسیر حدیث
معنای حدیثی که ذیل آیه «ذَهَبَ اللَّهُ بِنُورِهِمْ وَ تَرَکَهُمْ فی ظُلُماتٍ لا یُبْصِرُونَ» ظلمت را به ایام بعد از رحلت پیامبر(ص) تفسیر می‌کند چیست؟
حدیثی درباره حضرت موسی (علیه السّلام) در برخی تفاسیر
حدیثی درباره موسی (ع) در برخی تفاسیر وجود دارد، مبنی بر این که وی روزی در حالت عریان به دنبال یک سنگ می گشت تا خود را بپوشاند. آیا این حدیث حقیقت دارد؟
حدیث و روایت ملاصدرا در تفسیر قرآن
با توجه به این‌که برجستگی ملاصدرا بیشتر در فیلسوف بودن ایشان بود، آیا حدیث و روایت در تفسیر قرآن وی جایگاهی داشت؟
مناسبات اهل حديث و اماميه در بغداد؛ از غيبت صغرا تا افول آل بويه
درگیری های علمی و عملی اهل حدیث با امامیان بغداد در دوران غیبت، روند صعودی و افزایشی داشته است. شواهد تاریخی حاکی از آن است که با افزایش تکاپوی اجتماعی و علمی امامیان در اواخر سدۀ سوم و اوایل سدۀ چهارم، اهل حدیث (حنبلیان) آشوب های اجتماعی را علیه شیعیان ایجاد کردند. پس از ورود آل بویه و رشد فعالیت های سیاسی _ اجتماعی شیعیان و آشکار شدن شعائر و آیین های آنان، حساسیت ها و درگیری ها به مراتب بیشتر شد و در اواخر سدۀ چهارم و اوایل سدۀ پنجم _ همزمان با اوج شکوفایی مدرسۀ بغداد _ فتنه های اجتماعی به بالاترین حد رسید. موضع بزرگان امامیه و اهل حدیث در برابر آشوب های مذهبی متفاوت بود. اندیشه وران امامیه گرچه در مقام بحث و نظر علمی در ردّ و انکار مبانی و مبادی اهل حدیث پویا بودند، اما نه تنها در درگیری های اجتماعی جلودار نبودند، بلکه در خاموش کردن فتنه تلاش می کردند. این در حالی است که محدثان و عالمان اهل حدیث، از سردمداران و جلوداران درگیری ها و تحریک و تهییج عوام بودند؛ کسانی چون ابو محمد بربهاری، ابوبکر محمد بن عبدالله محدث، ابن بطۀ حنبلی، ابن سمعون حنبلی و ابوعلی ابن المذهب.
