آیا آگاهی ائمه اطهار از کردار انسان ها، موجب شرک است؟
برخی می گویند: «يكي از صفات خداوند شنيدن سخنان و ديدن كردار انسانها بدون وسيله و آلت است و اگر بگوئيم امامان هم از سخنان و كردار انسانها آگاهي دارند لازمهاش اين است كه با خداوند در آن صفت شريك باشند و اين مستلزم شرك است». این حرف گزاف که عموما از ناحیه وهابیت صادر می شود، پاسخ های فراوانی دارد که بخشی از آن در این وجیزه گرد آمده است.
تکفیر به نفع خورشید
برگرفته از کتاب «الأدلة النقلیة و الحسیة» ص 17
منافات احباط اعمال و تکفیر گناهان با روز قیامت
آیا آیات و روایات ناظر به احباط اعمال و تکفیر گناهان، منافات با آیاتی ندارد که ناظر به آن است که هر فردی در قیامت، اعمال خیر و شر خود را هرچند کوچک باشد خواهد دید؟
کارگاه اندیشه تکفیری های سوریه
حجت الاسلام کاشانی مورخ 12 تیر در کارگاه «اندیشه تکفیری های سوریه» به تبیین تفکر تکفیریهای این منطقه پرداختند که مشروح این جلسه تقدیم می شود.
تکفیری‌ها
آیا می توان کسی را که شهادتین می گوید کافر نامید؟
تکفیر تمام مسلمین
برگرفته از کتاب شریف الغدیر
کتابشناسی تکفیر
در طول تاریخ اسلام، افراد و فرقه‌ها و گروه‌هایی بوده‌اند که مخالفان خود را تکفیر می‌کردند و با کوچک‌ترین عاملی آنان را خارج از دین اسلام می‌شمردند و حکم به وجوب قتل آنان می‌دادند. شروع این پدیده مخرب، از خوارج آغاز شد و در دو قرن اخیر وهابیان شیوه آنان را ادامه داده‌اند.
غلوّ عجیب درباره «محمدبن عبدالوهاب»
برگرفته از کتاب الدرر السنیه ج 14 ص 375
نقد دیدگاه وهابیت در مسئله تبرک با تکیه بر نظر علمای معاصر وهابی
این پژوهش بیشتر به دنبال کشف وجوه اشتراک و اختلاف وهابیت با دیگر مذاهب اسلامی در مقوله تبرک است. وهابیان در جواز تبرک به حجرالاسود و رکن یمانی، قرآن، آب زمزم، بدن پیامبر و آنچه با بدن پیامبر در تماس بوده (غیر از آثار مکانی) با سایر مسلمانان هم آوا هستند. ولی در تبرک به دیگر اجزای مسجدالحرام (مثل ارکان اربعه و استار کعبه)، آثار مکانی پیامبر (مثل قبر، حجره، منبر، مصلی)، بدن صالحان و آثار آنها به دلیل فقدان فعل صحابه در این زمینه یا بعضاً سد ذریعه قائل به بدعت و شرک بودن این قسم، برخلاف سایر مسلمانان، شده اند، در حالی که بنا به شواهد کثیری که در کتب اهل سنت هم مشهود است تبرک به اینها از سوی صحابه و تابعین صورت گرفته است.
نقد ابن تیمیه بر معارضان امام علی علیه السلام در صفین
این تیمیه در کتاب الفتاوی الکبری راجع به جنگ صفین می‌گوید بسیاری از بزرگان صحابه در این جنگ شرکت نکردند. امام علی (علیه السّلام) مجوزی برای جنگیدن نداشت و طبق نظر خود عمل کرد. وی همچنین مدعی است با توجه به روایت صلح امام حسن (علیه السّلام) می‌توان فهمید که نظر پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) این بوده است که امام علی (علیه السّلام) در صفین منادی صلح باشد نه برپاکننده جنگ. به صفین و نهروان و جمل نباید به دید واحدی نگریست که ظلم و جهل است. چون درباره هر سه جنگ، دستور نبوی (صلّی الله علیه و آله و سلّم) وجود ندارد. رویکرد علما هم درباره‌ی این سه جنگ یکسان نیست. آنها مقتولان جنگ صفین را از هر دو لشکر تمجید کرده‌اند. در خصوص مقتولان جمل نیز این‌گونه‌اند، ولی درباره نهران این‌گونه نیستند و خوارج و کشته‌های آنها نکوهش کرده‌اند. در این مقاله این عقاید ابن تیمیه در خصوص صفین نقد و بطلان آنها ثابت می‌شود.
مقایسه دیدگاه دیوبندیه و وهابیت در مسئله توسل
در این مقاله وجوه اختلاف وهابیت با دیوبندیه را در مسئله توسل بررسی می کنیم. بدین منظور اقسام توسل را مطرح می کنیم و با مراجعه به آثار بزرگان و علمای مهم در هر دو گروه وهابیت و دیوبندیه، دیدگاه هایشان را در فروع توسل می کاویم و جدایی تفکرات وهابیت از سایر مسلمانان را به خوبی نشان می دهیم. همچنین، از اختلافات درونی در مکتب دیوبندیه پرده برمی داریم. علمای وهابیت بالاتفاق توسل به ذات پیامبر و صالحان و دعای نبی یا ولی بعد از حیات را جایز ندانسته اند و در توسل به جاه دو دیدگاه دارند که ابن عثیمین آن را جایز می داند و علمای دیگر آن را جایز نمی دانند. اما دیوبندیه فقط در توسل به برکت دیدگاه واحدی دارند و آن را جایز می دانند، اما در سایر انواع توسل دیدگاه واحدی ندارند. در خصوص توسل به حق و جاه و مقام هم سه دیدگاه دارند؛ برخی آن را مطلقاً جایز دانسته اند و برخی مطلقاً قائل به عدم جواز آن شده اند و برخی نیز قائل به تفصیل.
گزارش مجله «گرایش های معاصر در ایدئولوژی اسلامی»
در دنیای امروز گرایش ها و ایدئولوژی اسلامی، که بعضا مسیر افراط را می پیمایند، تمام جهان، به ویژه کشورهای اسلامی و به طور خاص خاورمیانه را متأثر کرده و در یک کلام امنیت جامعه جهانی را به مخاطره انداخته است.
