مرجعی بیدار
اوده (اَوَدهـ)، از مناطق شیعه‌نشین در شمال مرکزی هند است که برخی از متمکنین آن از دیرباز، مبلغی قابل توجّه پول را وقف حوزه‌های علمی شیعه در عراق کرده بودند تا با نظارت مجتهدین، به مصرف طلاب و روحانیون برسد. انگلیسی‌ها که به مرور بر سرزمین هند، و از آن جمله اود (ایالت اوتار پرادش […]
توصیه به فرزندان …
در کلمات قصار سید میخوانیم که: ” قُرب السلطان بُعدُ الرحمن ” . بر اثر همین نصایح و توصیه‌های سیّد به فرزندانش بود که وقتی قرار شد جنازه‌ی شکوه السلطنه (مادر مظفرالدین شاه) در 12 ربیع الاوّل 1323 ق توسط اردویی به ریاست شیخ الاسلام قزوینی، از تهران به نجف انتقال یابد و به […]
کرنش زورمندان
جلوه یا بازتاب نفوذ سید را، هم‌چنین، می‌توان در حرمتی که حکومت‌های ایران و عثمانی و دیگر نقاط ـ به اقتضای مصالح سیاسی خویش یا احیاناً از روی ایمان و اعتقاد ـ به سیّد می‌نهادند مشاهده کرد. به قول آیت الله سیّد جواد مدرسی: [صاحب عروه] در دربار عثمانی آن قدر نفوذ داشت که در […]
گواهی مخالفان
به نوشته‌‌ی کسروی: پس از پخش خبر تهدید سیّد کاظم یزدی از سوی مشروطه خواهان نجف به ترور، عشایر شیعه‌ی اطراف کربلا و نجف به نجف آمدند و «هر روز که سیّد برای نماز به صحن می‌آمد چند هزار پیروان از ایرانی و تازی در پشت سرش به نماز می‌ایستادند، در حالی که در پشت […]
سیّد محمد کاظم ازدی
محققین تصریح دارند که :«جناب ایشان قلباً مردم را دوست می‌داشت و متقابلاً مردم نیز او را دوست داشته و به او عشق می‌ورزیدند و مردم نجف او را پدر می‌خواندند و اعراب صحرانشین از خاک پای او برداشته و در کیسه می‌کردند و به چادر خود برده و به هنگام سوگند خوردن می‌گفتند: بحقّ […]
عرفان در صحنه
در ایام محاصره‌ی سخت نجف از سوی نظامیان انگلیسی، دولت بریتانیا در هند و ایران و دیگر نقاط، از سوی انبوه شیعیان برای آزادی سیّد از حصر نظامی، شدیداً زیر فشار قرار گرفت. دیپلماسی پُرمکر لندن نیز «مقابله‌ی آشکار و مستقیم» با احساسات و عقاید مردم را به مصلحت استعماری آن کشور نمی‌دید. از این […]
مدیریت زمان
آیت‌الله بهجت، مرجع بزرگ معاصر، از قول یکی از بستگان صاحب عروه نقل می‌کند که سیّد می‌گفته: «پنج‌شنبه و جمعه با جمعی از طلاب به چری[1] می‌رفتیم تا رخت بشوییم. همان‌جا مسائلی را عنوان و بحث، و در اطراف آن صحبت و فکر می‌کردیم، و آنچه را که از مسائل مطرح شده به دستمان می‌آمد، […]
مرضِ کار!!
دوات سیّد، که قلمش را در آن می‌زد، از شدّت اشتغال به نوشتن (پاسخ به استفتائات، تنظیم نامه‌ها و اعلامیّه‌ها، تصنیف کتب و رسالات، نگارش منشآت ادبیِ دینی، و …) زود به زود خالی می‌شد و از فرزندش می‌خواست آن را پر کند. و در پاسخ به سخن فرزند که: آقا، تازگی پر کردم، می‌فرمود: […]
در بند ریاست نبود!
در فوت میرزای شیرازی، فقیهان بزرگ نجف، برای آن بزرگوار مجلس ترحیم گرفتند. برگزاری مجلس ختم برای مرجعِ متوفّی توسط فقهای بزرگ، رسمی معمول است و نوعاً هم عرف جامعه، این امر را نشان از اعلام «مرجعیّتِ» برگزارکنندگان مجلس ترحیم به شمار می‌آوَرَد. امّا سیّد، با آن‌که از فقیهان طراز اوّل نجف محسوب می‌شد، در […]
العالم بزمانه …
آیت‌الله حاج شیخ مهدی مازندرانی، خاطره‌ی عجیب زیر را از یک ژنرال انگلیسی در اوایل جنگ جهانی (سال 1914 میلادی) نقل می‌کند: دستور رسید که شیعیان نجف را با ما خوب کنید و برای این کار، توجّه عالم بزرگ نجف، آیت‌الله سیّد محمّد کاظم یزدی، را به [سوی] ما جلب کنید. ژنرال انگلیسی که برخورد […]
مرجع عام شیعیان جهان
مرحوم حاج سیّد عبدالعزیز طباطبایی، ضمن اشاره به فقر و مناعت عجیب سیّد در دوران تحصیل در یزد، اظهار داشتند: یکی از روحانیون کهنسال یزد که در ایام طلبگی سیّد در مدارس آن شهر را (به مباحثه یا صِرفِ معاشرت) درک کرده بود برای آقا سیّد حسین طباطبایی (متوفی 1386 ق)، فرزند حاج سیّد محمود […]
زبانزد زهد و قداست در حوزه نجف
آیت‌الله حاج آقا موسی شبیری، مرجع بزرگ معاصر، در گفتگو با حقیر (مورخ 11 مهر 79)، یکی از خصوصیات مثبت صاحب عروه را «تقوا»ی ایشان شمرده و اظهار داشتند: آقای سیّد علی لواسانی می‌گفت: آقا سیّد احمد خوانساری[1] خیلی به تقوای مرحوم سیّد معتقد بود. آقای خوانساری، که خود در زهد و تقوا، مسلّم روزگار […]
تقدّس سیّد
آیت‌الله العظمی بهجت رحمه الله، داستان عجیبی را راجع به سیّد نقل می‌کند که گویای حرمت شگرف آن بزرگمرد به ائمّه‌ی دین (علیهم السلام) و میراث علمی گرانقدر ایشان است: طلبه‌ای پس از پایان تحصیلات می‌خواست از حوزه‌ی علمیه‌ی نجف به ایران مسافرت کند. نزد آقا سیّد محمّد کاظم یزدی ـ رحمه الله ـ رفت […]
نیست پیغمبر ولی دارد کتاب
از بین تألیفات سیّد، مهم‌ترین و معروف‌ترین آن‌ها کتاب «العروة الوثقی» است که تمامی فقیهان قلّه‌پوی شیعه در سده‌ی اخیر بر آن حاشیه زده‌اند و نیز شخصیّت‌های بزرگ، به گونه‌های مختلف، به شرح و تفصیل آن همّت گماشته‌اند. اقبال صاحب نظران به نگارش شرح بر عروة الوثقی تا آن‌جا است که به گفته‌ی برخی از […]