استقلال جامعه اسلامی
از سال 70 به این طرف یک عدّه‌ای راه افتادند گفتند اگر ما بخواهیم به سعادت اخروی برسیم باید سعادت دنیوی داشته باشیم- تا حالا حرف خوبی است- و سعادت دنیوی یعنی این‌که ما باید از بهترین مظاهر دنیا استفاده کنیم. یعنی ماشین کسی که بهتر است باارزش‌تر از آن گدای بی‌عرضه‌ی لاابالی انگل اجتماع […]
امنیت جامعه اسلامی
یک وقت یک شخص در خانه‌ی خود کاری می‌کند، دولت اسلامی حق ندارد متعرّض شود مگر این‌که پاتوق باشد. یک وقت یک نفر در بزرگراه بی‌حجاب می‌شود. کلاً این را بدانید گناهان دسته‌بندی هستند گناهان شخصی داریم، گناهان اقتصادی داریم، گناهان سیاسی داریم. گناهان اقتصادی قابل قیاس با گناهان شخصی نیست، گناهان سیاسی هم قابل […]
خدا به کسی گارانتی نداده!
اگر مردم خسته شوند خدا با هیچ کس عقد و اخوّت نبسته است، هیچ کسی گارانتی ندارد، هیچ حکومتی گارانتی ندارد. دولت صفویّه تصوّر می‌کردند متصّل به امام زمان است، ظلم کرد رو به زوال رفت. خاطرات آن کشیش اروپایی را بخوانید، نمی‌خواهم اسم آن را روی منبر بگویم که می‌گوید من بودم که اشرف […]
اگر امیرالمومنین(ع) هم حاکم باشد…
مطلبی خیلی جیگر من را می‌سوزاند بگویم و آن این‌که کسانی که با سیره‌ی امیر المؤمنین دم‌خور هستند می‌دانند غرور امیر المؤمنین (سلام الله علیه) دو بار در تاریخ شکسته شده است. یک بار در کوچه‌ی بنی هاشم است، یک بار مردم کوفه شکستند یعنی شما نامه‌های امیر را در قبل از جمل و قبل […]
جمل و خواص
چندان از حکومت حضرت امیر (علیه السّلام) در مدینه نگذشته بود که بلوای جمل پیش آمد. در بلوای جمل عرض کردیم امیر (سلام الله علیه) که حکومت‌ها را تقسیم می‌کرد به آن کسانی که دنبال مقام نبودند تقریباً همه‌ی حکومت‌ها را دادند. البتّه به این معنی نیست که هر کسی که از طرف امیر (سلام […]
ائتلاف طلحه و زبیر
وقتی حکومت امیر المؤمنین شکل گرفت، ائتلاف طلحه و زبیر زمان امیر المؤمنین رخ می‌دهد و حضرت (علیه السّلام) هم فرمود: والله اگر هم این‌ها پیروز شوند که فرمود هرگز نخواهند شد یکی دیگری را خواهد کشت. کما این‌که همه دیدند جمل نشده آنها سر نماز به صورت هم سیلی زدند که من امام هستم، […]
شيوه‌هاي كافران در مبارزه با پيامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم
كفّار در مبارزه با پيامبر صلي الله عليه و آله شيوه‌هاي گوناگوني را به كار مي‌گرفتند. براي پي بردن به اين شيوه‌ها از آيات قرآن استفاده مي‌شود تا بهتر متوجه شويم كه كفار چه شيوه‌هاي را در پيش گرفته‌اند.
اوصاف و ويژگىهاى «غيرخودى ها» در منظر قرآن
از جمله روشهاى ارزشمند و كارامد قرآن در جهت تربيت درست انسانها و نجات بشر از ضلالت و گمراهى، توجه دادن آنان به وجود دشمنان و شيوه برخورد آنان در عرصههاى گوناگون زندگى است. به ديگر سخن، يكى از اقدامات شايسته قرآن در جهت هدايت افراد و جوامع بشرى به سوى پروردگار كريم اين است كه آنان را از وجود دشمنان گوناگون مطلّع سازد تا فكر نكنند هيچ آفت و مانعى آنان را در اين جهت تهديد نمىكند؛ و به اصطلاح، همگان «خودى» محسوب مىگردند و از وجود «غيرخودى ها» خبرى نيست.
اَصحاب لِواء: پرچمداران مشركان در جنگ بدر و‌اُحُد
برخى از مفسران در ذيل آيه «اِنَّ شَرَّ الدَّوابِّ عِندَ اللّهِ الصُّمُّ البُكمُ الَّذينَ لا يَعقِلون» (انفال/8،22) از اصحاب لواء ياد كرده‌اند[1] كه در جنگهاى بزرگ زمان پيامبر(صلى الله عليه وآله) پرچمدارى مشركان را برعهده داشته‌اند. اينان از تيره بنى*عبدالدّار‌بن قصى‌بن‌كلاب بودند كه مانند ديگر تيره‌هاى قريش در مخالفت و دشمنى با پيامبر(صلى الله عليه وآله)و اسلام مى‌كوشيدند، ازاين‌رو در قرآن بدترين جنبندگان خوانده شده‌اند.
اَصحاب قَليب: مشركان مدفون در چاه بدر
قَليب در لغت به معناى چاهى است كه دهانه آن سنگ چين نشده[67] و اصحاب قليب به آن دسته از سران قريش گفته مى‌شود كه در جنگ بدر* به‌دست مسلمانان كشته شده و در چاه بدر مدفون‌شدند.
مؤمنان و منافقان
«والذین جاؤا من بعدهم یقولون ربنا اغفرلنا ولاخواننا الذین سبقونا بالایمان ولاتجعل فی قلوبنا غلا للذین آمنوا ربنا انک رؤف رحیم .» (1)
«(هم چنین) کسانی که بعد از آنها [بعد از مهاجران و انصار] آمدند و میگویند: «پروردگارا! ما و برادرانمان را که در ایمان بر ما پیشی گرفتند بیامرز، و در دلهایمان حسد و کینهای نسبتبه مؤمنان قرار مده! پروردگارا، تو مهربان و رحیمی!» .
یهودیان و منافقان
«الم تر الی الذین نافقوا یقولون لاخوانهم الذین کفروا من اهل الکتابلئن اخرجتم لنخرجن معکم و لانطیع فیکم احدا ابدا و ان قوتلتم لننصرنکم و اللهیشهد انهم لکاذبون لئن اخرجوا لایخرجون معهم و لئن قوتلوا لاینصرونهم و لئننصروهم لیولن الادبار ثم لاینصرون لانتم اشد رهبه فی صدورهم من الله ذلک بانهمقوم لایفقهون لایقاتلونکم جمیعا الا فی قری محصنه او من وراء جدر باسهمبینهم شدید تحسبهم جمیعا و قلوبهم شتی ذلک بانهم قوم لایعقلون». (1)
