عبادت در اندیشه شیعه و وهابیت

در نوشتار حاضر، کوشش برآن است که معنای عبادت را با توجه به دیدگاه قرآن مورد بررسی قرار دهیم و به نتیجه ای شایسته دست یابیم.

قطب شاهیان؛ احیاگران تشیع در دکن

چندی پس از انقراض حکومت قراقویونلوها توسط آق قویونلوها، یکی از شاهزادگان قراقویونلوها به نام قلی به دکن آمد و وارد دستگاه حکومتی بهمنیان شد.

وهابیت و جایگزینی بدعتها در عبور از سنتها

یکی از مسائل بحث برانگیزی که وهابیان ادعا نموده و با این ادعا همه فرق و مکاتب اسلامی غیر خود را مشرک دانسته و آنها را ازدایره اسلام خارج می کنند مساله بدعت گذاری و بدعت پذیری در دین است. زیرا آنان معتقدند مردم پس از رحلت پیامبر تا ششصد سال سنتهای الهی و نبوی را از یاد برده و بدعتهایی خودساخته را وارد دین نموده و به تدریج از اسلام حقیقی فاصله گرفته اند.این در حالیست که وهابیان تعریف دقیق و کاملی را از بدعت و سنت ارائه ننموده و به همین دلیل در تعیین و تبیین مصادیق بدعت و سنت دچار خطا و اشتباه شده اند.از این رو در این نوشتار برآنیم تا با ارائه تعریف دقیق و روشن از مفهوم بدعت و تبیین مصادیق آن ازاشتباه تاریخی وهابیت در این مورد پرده بر گیریم.

وهابیت و اتهام بدعت به مسلمانان

بدعت یعنی چیزی را که داخل در دین نیست، در دین داخل کردن. در مورد آئین وهابیت نیز بدعت فراوان یافت می شود کلا هر چیزی که با افکار آنان تطبیق نکند را بدعت به حساب می آورند. این مقاله ابتدا برخی موارد آن ذکر می گردد و در ادامه مفهوم بدعت و نقد اندیشه وهابیت در این زمینه اشاره می شود.

نمونه هایی از بدعت

بدعت در معنای اصطلاحی، داخل کردن چیزی در دین است که در واقع در آن نیست. در این مقاله به بیان چند نمونه از این مسئله پرداخته خواهد شد. البته این بدعت در برخی از این نمونه ها به معنای زیاد کردن چیزی در دین و در برخی کم کردن چیزی از دین است.

نقش اهل بیت (ع) در مبارزه با بدعت ها

اهل بیت (علیهم السلام) در دورههای مختلف همواره پناهگاه امت و چشمههای گوارایی بودند که تشنگانِ دانش و معرفت، دانش خود را از این منابع اصیل و زنده که متصل به رسول خدا (صلّی الله علیه وآله وسلّم) بود، دریافت میکردند. از اهل بیت روایات زیادی وارد شده که در مقام مبارزه با بدعت است که در این مقاله به نمونه هایی از این روایات اشاره خواهد شد.

مواردی که در شرع بدعت نمی باشد

از منظر وهابیون برخی از اموری که نزد مسلمانان و شیعیان از کارهای پسندیده و مورد قبول می باشد، بدعت بوده و حرام است که در این مقاله تعدادی از این کارها بیان و بررسی خواهد شد.

سنّت و بدعت

سنّت در لغت به معنای روش و سیره است، و جمع آن سنن است و سنّت در اصطلاح فقها عبارت است از: قول یا فعل یا تقریر معصوم. بدعت در لغت به معنای کار نو و بی سابقه است. واژه بدعت در روایات، غالباً در مقابل شریعت و سنّت به کار رفته است و مقصود از آن، انجام دادن کاری است که بر خلاف شریعت اسلام و سنّت نبوی است. در این مقاله معنا و مفهوم سنت و بدعت و بدعت حسن و قبیح از نظر اهل سنت بیان خواهد شد.