شجاعت عمار
زکاوت عمار
تأثیر عمار بر طلحه در صفین
فدک در زمان عثمان
معاویه و پیراهن عثمان
رابطه معاویه با عثمان
نفس رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم
نگاه مردم به خلیفه سوم
خشونت عثمان
جامعه اسلامی در زمان امام سجاد علیه السلام
نقد و بررسی احادیث مربوط به قرآن در صحیح بخاری
تامل و بررسی در احوال راویان حدیث یا نقد خارجی نزد محدثان ،همواره یکی از راههای ارزیابی و شناخت حدیث بوده است اما چه بسا که برای عبارت نادرستی ،سند صحیحی جعل کرده و بر ساخته باشند؛در این صورت نقد سند تنها نمی تواند کارساز باشد نقد متن یا نقد داخلی به عنوان مهمترین راه ارزیابی حدیث لازم می آید. نظر به اینکه کتاب «صحیح» تالیف«ابو عبدالله محمد بن اسماعیل بخاری» به عنوان« صحیح ترین کتاب بعد از خدا» از سوی اهل سنت مورد قبول واقع شده و به احادیث آن خوشبینانه نگریسته می شود،ضرورت دارد جهت بهره برداری و استفاده بیشتر از این منبع اسلامی روشن شود که میزان اعتبار احادیث این کتاب تا چه حد است. در این رساله احادیث مربوط به قرآن در کتاب«صحیح بخاری» مورد نقد و بررسی قرار گرفته است که شامل سه بخش احادیث تفسیری و احادیث مربوط به اسباب نزول آیات و احادیث تاریخ قرآن و علوم قرآنی است.در این زمینه معیار های قرآن،سنت صحیح ،عقل و مسلمات تاریخی بیشتر مد نظر بوده است.
نقد و بررسی ابن تیمیه و روش او در حدیث
در بحث فصل اول معترض زندگی و برخی از خصوصیات شخصیت ابن تیمیه شده ایم، خصوصیاتی که به واسطه آنها توانست نظر و دوستی مردم را به خود جلب کند. همچنین در این فصل معترض چند امر دیگر نیز شده ایم مثلا حضور میدانی ابن تیمیه در جنگ علیه تاتارها، تشویق کردن جنگجویان در جنگ از طرف ابن تیمیه، نزدیک بودن ابن تیمیه به دربار سلاطین، ورود ابن تیمیه در زندان به مدت 4 بار به سبب بعضی مسائل اصول و فروع دین که آنجا بیان کردیم که روش ابن تیمیه در گفتگو و جدل با علمای دیگر یک روش نفرت آمیزف خشن و غلیظی بوده است. در آنجا معترض اعتقادات و اقوال علما نسبت به ابن تیمیه از نظر مدح و ذم شده بودیم. اما در فصل دوم مسائل دیگری نسبت به ابن تیمیه بیان شد از جمله: قواعد و قوانین کلی که ابن تیمیه در علم حدیث به آنها اعتماد می کرد، قواعدی که شالوده و روش علمی ایشان در حدیث بود. اما در فصل سوم اشاره کردیم به روش ابن تیمیه در حدیث از نظر متن و سند که این مسلک از طرز برخورد ابن تیمیه با سند و متن آشکار می شود که روش ایشان در این باره گزینشی است، مثلا ایشان گاهی حدیثی را که با مبنای ایشان مخالفت دارد تضعیف نمی کند. گاهی هم به احادیثی اعتماد می کند که سندهای ضعیفی دارند بدون اینکه اشاره ای به این ضعفها داشته باشد که نسبت به تمام مطالب فوق الذکر شواهدی ذکر کرده ایم. فصل چهارم در رابطه با روش ابن تیمیه با احادیث مجعول و به اصطلاح اسرائیلی بود. در این فصل گفته بودیم که مدرک یهود و نصاری که تازه مسلمان شده بودند، مدرک و سند مبرهن و با دلیلی نیست. اما آن قسمتی از اسرائیلیات که به پیغمبر (ص) نسبت داده می شود از نظر ابن تیمیه صحیح است. همچنین در فصل پنجم اشاره ای داشتیم به اعتقاد و روش ابن تیمیه در رابطه با فضائل اهل بیت علیهم السلام که چگونه ایشان این فضائل را از روی دشمنی و زورگویی رد می کرد.
