همه مراجع (به جز سیستانى و مكارم): لباس شهرت، لباسى است كه پوشیدن آن براى شخص، به جهت جنس پارچه یا رنگ یا كیفیت دوخت یا مندرس بودنش و مانند آن، معمول نبوده و خلاف شأن او به حساب آید؛ به طورى كه اگر آن را در برابر مردم بپوشد، توجه آنان را به خود جلب كرده و انگشت‌نما مى‌شود.[1]
آیت‌الله سیستانى: منظور لباسى است كه مؤمن را به صورتى زشت و نامناسب در آورد.[2]
آیت‌الله مكارم: لباس شهرت، لباسى است كه جنبه ریاكارى دارد و شخص مى‌خواهد به وسیله آن مثلاً به زهد و ترک دنیا مشهور شود، خواه از جهت پارچه یا رنگ آن باشد و یا دوخت آن. امّا اگر واقعاً قصدش ساده پوشیدن است و جنبه ریا كارى ندارد، نه تنها جایز است؛ بلكه عملى شایسته است.[3]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[1] – توضیح‌المسائل مراجع، م845؛ نورى، توضیح‌المسائل، م846؛ بهجت، توضیح‌المسائل، م711؛ خامنه‌اى، اجوبةالاستفتائات، س1361؛ وحید، توضیح‌المسائل، م851.
[2] – دفتر: سیستانى.
[3] – مكارم، توضیح‌المسائل مراجع، م845.