در درس خواندن و تحصيل علوم نبوغ شرط نيست. ملاّصالح مازندرانى(حسام الدين محمد صالح بن احمد سروى مازندرانى (؟ ـ 1086)، صاحب شرح كافى و حاشيه بر معالم و …) رحمه اللّه ـ هنگامى كه براى درس از خانه بيرون مى رفت، از در خانه تا مدرسه كاه مى ريخت تا هنگام بازگشت راه را گم نكند. با اين كندى حافظه، بر اصول كافى شرح نوشت كه از بهترين، يا بهترين شروح است.
شَكَوْتُ إِلى وَ كيعٍ سُوآءَ حِفْظى فَأَرْشَدَنى إِلى تَرْكِ الْمَعاصى وَ قالَ اعْلَمْ بِأَنَّ الْعِلْمَ فَضْلٌ وَ فَضْلُ اللّه لا يُؤْتاهُ عاصى. منية المريد، ص 225.
از كندى حافظه به وكيع(نام شخصى كه « على بن خشرم » سؤال مطرح شده در شعر را از او نموده است. ر.ك: منية المريد، ص 224 ـ 225. ) گله نمودم، او مرا به ترك گناهان رهنمون گرديد، و گفت: بدان كه علم، تفضّل الهى است، و فضل الهى به گناهكار عطا نمى شود و نمى رسد.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد