نماز كه پيوند خلق و خالق و ستون دين است با هيچ چيز قابل مقايسه نيست. اختراعات و عبادات از دو سنخ جداگانه اند كه نمى شود آن ها را با هم سنجيد. اگر كسى به مبدأ و معاد معتقد باشد مثل همين جناب اديسون كه بالاخره مسيحى و به خدا معتقد بوده است، چنين كسى مطابق دين خودش اگر كارى كرده كه رضاى خداوند را در نظر داشته اجرش محفوظ و در آخرت مأجور است.
نماز سرچشمه تمام خوبى ها است و به هيچ وجه قابل مقايسه با اختراعات نيست. به بركت نماز است كه بقيه اعمال ما مورد قبول واقع مى شود. «اَوَّل ما يُحاسَبُ بِهِ العَبْد الصّلوة اِن قُبِلتْ قُبِل ما سِواها»[1] هيچ جايگزينى براى نماز نمى توان يافت كه بركات نماز را داشته باشد.
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف:آیت اللّه عبداللّه جواد آملی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[1] – الاصول الكافى، ج 3، ص 268.