درباره حرمت استمنا و خودارضايى از امام صادق (علیهالسلام) پرسش شد. حضرت فرمود: گناهى بزرگ است، خداوند در كتاب خود از اين عمل نهى فرموده است. كسى كه به چنين عملى دست مىزند، گويى با خود ازدواج كرده است! و اگر از كار وى آگاه شوم با وى غذا نمىخورم.

سؤالكننده پرسيد: منبع اين سخن از كتاب خدا كجاست؟

حضرت فرمود: در آيه «فَمَنِ ابْتَغى وَراءَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ العادُونَ»[1] مراد از «وَراءَ ذلِكَ»استمناء مىباشد.[2]

گفتنى است؛ كه حرمت استمنا تنها به خاطر آثار و زيان جسمانى آن  نيست، بلكه حكمتهاى ديگرى نيز دارد كه بر ما مخفى است.

 

پارهاى از زيانهاى جسمانى، روانى و اجتماعى استمنا عبارتند از:

1 – خستگى و كوفتگى،

2 – عدم تمركز حواس،

3 – ضعف حافظه،

4 – استرس و اضطراب،

5 – حساسيت بيش از حد و زودرنجى،

6 – كمر درد،

7 – ريزش موها،

8 – ناتوانى جنسى زودرس در جوانى،

9 – بىخوابى يا بدخوابى و مشكلات مشابه،

10 – انزال زودرس و غيرارادى يا خروج منى به صورت قطره قطره،

11 – بىميل شدن به همسر و ازدواج، ناتوانى در ارتباط با جنس مخالف و همسر، احساس طرد شدن، دير ازدواج كردن و لذت نبردن از زندگى مشترك.[3]

 

 

پی نوشت ها


[1] – مؤمنون 23، آيه 7.

[2] – وسايل الشيعه، ج 28، ص 364.

[3] – ر.ك: پرسشها و پاسخها، شماره 7، ص 285.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *