همه مراجع (به جز امام، سيستانى، مكارم و نورى): اگر بتواند كار و يا شغل مناسبى براى خود انتخاب كند [و براى او سخت و مشقّت آور نباشد]؛ بايد از اين راه نفقه همسرش را تهيه كند و اگر ممكن نشد، گناهى بر او نيست. البته نسبت به هر مقدارى كه نفقه زن را نپرداخته، بدهكار است.[1]
آيات عظام امام، سيستانى و نورى: اگر بتواند كار و يا شغل مناسبى براى خود انتخاب كند [و براى او سخت و مشقّت آور نباشد]، بنابر احتياط واجب بايد از اين راه نفقه همسرش را تهيه كند و اگر ممكن نشد، گناهى بر او نيست. البته نسبت به هر مقدارى كه نفقه زن را نپرداخته، بدهكار است.[2]
آيه اللّه مكارم: اگر بتواند با كار و يا انتخاب شغل مناسب و يا از هر راه مشروع ديگرى، درآمد كسب كند؛ بايد از اين راه نفقه همسرش را تهيه نمايد و اگر ممكن نشد، گناهى بر او نيست. اما نسبت به هر مقدارى كه نفقه زن را نپرداخته، بنابر احتياط واجب، بدهكار است.[3]
تبصره. در انتخاب كار و شغل، برخى مراجع (امام، سيستانى و نورى) در اين مسئله احتياط واجب كرده اند.
پی نوشت ها
[1] – تبريزى، منهاج الصالحين، ج 2، م 1402 و 1411 ؛ وحيد، منهاج الصالحين، ج 3، 14024 و 1411 ؛ صافى، هدايه العباد، ج 2، النفقات، م 10 ؛ فاضل، جامع المسائل، ج 1، س 1684 ؛ مكارم، استفتائات، ج 2، س 844 ؛ دفتر: بهجت و خامنه اى و ر.ك: توضيح المسائل مراجع، م 2278.
[2] – امام، تحريرالوسيلة، ج 2، النفقات، م 10 ؛ امام، تحريرالوسيلة، ج 2، النفقات، م 10؛
[3] – مكارم، استفتائات، ج 2، س 844 و توضيح المسائل مراجع، م 2277.