در همان اوائل سیر و سلوک بود که مرحوم پدرم را در خواب دیدم که دوتا تسبیح به من دادند و تسبیحها منقّش بودند. بعد که بیدار شدم از قرآن استخاره باز کردم تا تعبیر خوابم را بدانم، این آیهی شریفه آمد: «يُسَبِّحُونَ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ لا يَفْتُرُونَ [شبانه روز تسبیح خدا میکنند و خسته نمیگردند.»] (انبیاء: 20)»
از این آیهی شریفه فهمیدم که بدون سستی باید شب و روز به سوی مقصد در حرکت باشم.
منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 35
