دوران امامت امام هادی(ع) با برخوردهای اعتقادی، مناقشه‌های علمی، تبعيضهای قومی، فشارهای اقتصادی و سياسی، و هرج و مرج گرايی دولتمردان عباسی مصادف بود، كه قلمرو حكومت آنان را به صحنه درگيريهای مختلف گروه ها، احزاب و جنبشها مبدل ساخت. اين جنبشها را از حيث انگيزه دينی يا غير دينی به دو دسته «آشوب» و «نهضت» ميی توان تقسيم كرد.
آشوبها با اهداف قدرت طلبانه و فتنه جويانه و نهضتها كه از سوی علويان به وقوع مي پيوست، با انگيزه‌های حق گرايانه صورت می پذيرفت. اين نوشتار نگاهی گذرا به اين حركتها دارد.
دانلود متن کامل مقاله، در قالب پی دی اف
منبع: سخن تاریخ