آیات عظام امام، خامنه‌ای، فاضل و نوری: گوش دادن به هر آهنگی که مطرب و لهوی و مناسب مجالس گناه و خوش‌گذرانی است، جایز نیست (هرچند مشتمل بر کلام نباشد)[1].
آیات عظام بهجت و صافی: گوش دادن به هر آهنگی مطرب و لهوی و مناسب مجالس گناه و خوش‌گذرانی است، جایز نیست و گوش دادن به آهنگی که از نواختن آلات موسیقی تولید می‌شود، حرام است[2].
آیات عظام تبریزی، سیستانیف مکارم و وحید: گوش دادن به هر آهنگی لهوی که مناسب مجالس گناه و خوش‌گذرانی است، جایز نیست (هر چند مشتمل بر کلام نباشد)[3].
منبع: پرسشها و پاسخهای دانشجویی احکام موسیقی؛ دفتر نشر معارف – تدوین و تألیف: سید مجتبی حسینی (مطابق با نظر ده تن از مراجع عظام)
[1]. امام، استفتائات، ج 2، (مکاسب محرمه)، س 27 و 28؛ فاضل، جامع المسائل، ج 1، س 995 و 999 و 1005؛ خامنه‌ای، اجوبة الاستفتائات، س 1140؛ نوری، توضیح المسائل، مسائل مستحدثه.
[2]. بهجت، توضیح المسائل، متفرقه، م 20؛ صافی، جامع الاحکام، ج 1، س 1018.
[3]. تبریزی، استفتائات، س 1046 و 1065؛ سیستانی، Sistani.org، موسیقی، ش 5؛ مکارم، استفتائات، ج 2، س 703 و 708؛ وحید، منهاج الصالحین، ج 3، م 17.