ابن اعثم گوید:
امام حسین (ع) یارانی را که می‌خواستند با او به عراق روند جمع کرد و به هر یک ده دینار و یک شتر برای حمل بار و ره توشه داد، آن‌گاه خانۀ کعبه و بین صفا و مروه را طواف کرد و آمادۀ خروج شد. دختران و خواهرانش را هم بر کجاوه‌ها نشاند.
حسین (ع) روز سه‌شنبه، روز ترویه هشتم ذیحجه از مکّه بیرون آمد، در حالی که هشتاد و دو نفر از پیروان و خاندانش با او بودند.
قال ابن أعثم:
ثم جمع الحسين (ع) أصحابه الّذين قد عزموا على الخروج معه إلى العراق فأعطى كلّ واحدٍ منهم عشرة دنانير، و جملاً يحمل عليه زاده و رحله، ثمّ إنّه طاف بالبيت و بالصّفا و المروة، و تهيّأ للخروج، فحمل بناته و أخواته على المحامل.
و خرج الحسين (ع) من مكّة يوم الثّلاثاء يوم التّروية لثمان مضين من ذي الحجة، و معه اثنان و ثمانون رجلاً من شيعته و أهل بيته.[1]
[1]– الفتوح 5: 77، تاریخ ابن عساکر «ترجمة الامام الحسین (ع)»: 203، مقتل اللخوارزمی 1: 220، تسلیة المجالس و زینة المجالس 2:228.