سیّد بن طاووس گوید:اسرا آنان را قسم دادند که ایشان را از کنار قتله‌گاه امام حسین ببرند. چون چشم زنان به کشته‌ها افتاد، شیون کردند ...

 سیّد بن طاووس از ابن رباح نقل می‌کند:مرد نابینایی را دیدم که شاهد شهادت حسین (ع) بود. علّت نابینایی‌اش را پرسیدم، گفت: من روز عاشورا ...

صفار قمی با سند خودش از امام صادق (ع) نقل می‌کند:چون رسول خدا (ص) درگذشت، جبرئیل همراه فرشتگان و روح که در شب قدر فرود ...

سیّد بن طاووس گوید:امام فرمود: خدا بکشد قومی را که تو را کشتند. چقدر بر خدا و هتک رسول خدا (ص) گستاخند. پس از تو ...

 سیّد بن طاووس گوید:نزد پدر برگشت و گفت: پدر جان! تشنگی مرا کشت و سنگینی زره بی‌تابم کرد. آیا آبی هست؟ امام گریست و فرمود: ...

شیخ صدوق روایت می‌کند:امام سجّاد (ع) فرمود: چون کار بر حسین بن علی (ع) دشوار شد، همراهانش به آن حضرت نگاه کردند. وی برخلاف آنان ...

شیخ صدوق گوید:امام برخاست و تکیه بر شمشیر خود داد و با صدایی رسا ندا داد: شما را به خدا آیا مرا می‌شناسید؟ گفتند: آری، ...

خوارزمی با سند خویش از  عبد الله بن حسن نقل می‌کند:چون عمر سعد سپاه خود را برای جنگ با حسین (ع) سامان داد و هر ...

بهبهانی گوید:شبی امام حسین (ع) از خیمه‌ها بیرون آمد و دور شد. نافع بن هلال شمشیر خود را برداشت و به سرعت خود را به امام ...

سیّد بن طاووس گوید:مسلم بن عوسجه برخاست و گفت: آیا تو را این‌گونه واگذاریم و برویم، در حالی که دشمن تو را محاصره کرده است؟ ...

ابن جوزی گوید:امام پرسید: نام این سرزمین چیست؟ گفتند: کربلا؛ به آن نینوا هم می‌گویند. حضرت گریست و فرمود: رنج و محنت! امّ سلمه به ...

ابن اعثم گوید:امام حسین (ع) باقی‌مانده‌ی ماه شعبان و ماه رمضان و شوّال و ذی‌قعده را در مکّه ماند. عبدالله بن عبّاس و عبدالله بن ...

شیخ مفید با سند خویش از امام صادق (ع) چنین روایت می‌کند:چون امام حسین (ع) از مدینه بیرون شد، گروه‌هایی از فرشتگان نشاندار، با سلاح‌هایی ...

ابن حمزه از امام باقر (ع) روایت می‌کند:چون حسین (ع) تصمیم گرفت به سوی عراق رود، امّ سلمه که تربیت‌کننده‌ی حسین بود و محبوب‌ترین افراد ...