مرحوم بحر العلوم که در میان علمای معاصر ما یکی از تک ستاره‌های آسمان وصال است. مرحوم علّامه، آیت الحق سیّد مهدی بحر العلوم (أعلی الله مقامه الشّریف) این بزرگوار از نظر باطنی و معنوی به قدری نورانی است که وقتی از او سؤال می‌کنند آقا می‌شود در زمان غیبت خدمت امام زمان (علیه السّلام) رسید؟ ایشان جواب می‌دهند چگونه بگویم می‌شود در حالی که روایت فرموده است: «مَنِ الدَّعی الرُّؤیَهِ فَکَذِّبُوهُ» کسی ادّعای مشاهده‌ی امام زمان را بکند از او قبول نکنید، تکذیب کنید. چگونه بگویم نه در حالی که حضرت مکرّر من را در آغوش گرفته است. می‌گویند بیش از ۷۰ بار وجود مبارک حضرت حجّت دست مبارک خود را باز کرده است و سیّد بحر العلوم را به سینه‌ی خودش چسبانده است.

این بزرگوار می‌گوید من حاضر هستم همه‌ی عبادت‌های خود را بدهم و مجلسی ثواب دو کتاب خود را به من بدهد. یکی کتاب جلاء العیون است و دومی کتاب زاد المعاد است. خیلی عجیب است کتاب زاد المعاد کتاب دعا است، مثل مفاتیح الجنان است که مرحوم حاج شیخ عباس قمی هم از این کتاب مکرّر در مفاتیح الجنان نقل می‌کند. زاد المعاد از کتاب دعاهای بسیار مقبول و تا مدّت‌ها مثل مفاتیح الجنان حکومت بر دل‌ها داشته است، در همه‌ی خانه‌ها زاد المعاد سفره‌ی دل برای اهل عبادت بوده است و آن‌که سیم دل را با خدا وصل می‌کند همان دعاها است، آدم در حال دعا و اضطرار به خدا وصل می‌شود. لذا این کتاب زاد المعاد مرحوم مجلسی از این جهت که دل‌ها را رقیق کرده است و با دعاها اشک‌ها را جاری کرده است و سیم دل را با خدا وصل کرده است، مقامی دارد که مرحوم بحر العلوم، صاحب تشرفات عدیده که علّامه است، از نظر علمی برتر از مرحوم مجلسی است، جامع معقول و منقول است، جامع غیب و شهود است، هم عارف اهل شهود است، هم از نظر فلسفه فیلسوف و حکیم است؛ هم فقیه است، مرحوم بحر العلوم یک دوره فقه را به نظم درآورده است، فقه منظوم دارد. رجالی است، چهار جلد کتاب در رجال نوشته است. یک آدم متبحّر و متخصّص در رشته‌های مختلف علوم حوزوی است، ولی مرحوم مجلسی صاحب تخصّص‌های متعدّد نیست.

مرحوم بحر العلوم با این‌که کارشناس است، شناگر دریای علوم مختلف اسلامی است، مع ذلک می‌گوید حاضر هستم حاصل عمر خود را بدهم مجلسی ثواب دو کتاب خود را به من بدهد؛ یکی کتاب دعایی است که ایشان نوشته است، دوم کتابی است که در حالات ائمّه‌ی اطهار است که در زمان مرحوم بحر العلوم منبری‌ها برای روضه‌‌ی خود از کتاب جلاء العیون استفاده می‌کردند. معلوم می‌شود هم توسّل و هم دعا دو کلیدی هستند که درهای بسته‌ی رحمت خدا را به روی بندگان خدا باز می‌کند. هر کجا درمانده شدید یا دست به دعا بردارید و اشک بریزید و در بزنید تا باز بشود یا به سراغ اهل بیت عصمت و طهارت بروید، گوشه‌ی چادر حضرت زهرا (سلام الله علیها) را بگیرید، دامن امام حسین (علیه السّلام) را بگیرید، به امیر المؤمنین (علیه السّلام) پناه ببرید.

معلوم می‌شود این دو کتاب این بزرگوار در این حد با انگیزه‌ی اخلاص نوشته شده است و مرحوم بحر العلوم که آشنای به حقایق است، این آرزو می‌کند که ای کاش مجلسی ثواب این دو کتاب خود را به من می‌داد.

مرحوم مجلسی (رضوان الله تعالی علیه) با مرجعیّت تامّه‌ای که داشته است، زعیم عالم تشیّع بوده است، محقّق بوده است، مؤلّف بوده است، مع ذلک مرحوم صاحب کتاب انوار النعمانیّه سیّد نعمت الله جزایری که شاگرد مجلسی است، می‌گوید مجلسی شب‌ها هم من را نگه می‌داشت، در جمع‌آوری بحار الانوار کمک می‌کردم. من دستیار ایشان بودم، شب و روز در خدمت ایشان بودم. می‌گوید طی سنوات متمادی که من با مرحوم مجلسی مأنوس بودم، هم از نظر علمی مأنوس بودم و هم از نظر اخلاقی در زندگی او بودم، می‌گوید من در تمام این مدّت نه تنها در واجبات و محرمات مجلسی را اهل دقّت و حساس دیدم بلکه مکروهی را ندیدم که او مرتکب شود و مستحبی در زندگی ایشان ترک نشد.