- ثقلین - http://thaqalain.ir -
قَالَ أَمِیرَ الْمُؤْمِنینَ (ع): لَا یُلْقَى الْمُؤْمِنُ حَسُوداً وَ لَا حَقُوداً وَ لَا بَخِیلًا.
ترجمه: «مؤمن حقیقی را هرگز حسود و صاحب حقد و کینه و بخل و لئامت نخواهی یافت.»
شرح: آنکه اهل ایمان است، از صفت حسد با مردم مبرّا است؛ زیرا میداند هر که هر چه نعمت نصیب او شده، از مال و جاه و علم و سایر نعمتها، همه به تقدیر خدای متعال نصیبش گردیده؛ و حسد او اعتراض بر خداست. و مؤمن هرگز اعتراض بر خداوند ندارد. و نیز مؤمن دلش جای محبّت خداست؛ هرگز حقد و کینه کس را در دل نگیرد. و به جای کینه، اگر از کسی آزار دیده، دربارهی او محبّت و دعای خیر میکند و مغفرت از خدا میطلبد.
و نیز مؤمن که میداند اگر به کسی احسان کند، خدای پاداش آن احسان را در دو عالم بهتر از آن عطا میکند؛ و علاوه مال و متاع دنیا را چیزی حقیر و ناقابل میداند، هرگز بخل نخواهد ورزید. پس مؤمن دارای مقابل این اوصاف است. مؤمن خیرخواه و مهربان به خلق است و سخیُّ الطبع و غنیُّ النفس و بلندهمّت است.
خلاصه: آن که ایمان به خدا دارد، تمام صفات ناپسند از او دور و جمیع صفات پسندیده، در او ظهور دارد؛ مگر آنکه ضعیف الایمان باشد؛ و الّا ایمان کامل به خدا، انسان را متخلّق به اخلاق الله و متّصف به صفات الله میگرداند. رَزَقَنَا اللَّهُ وَ إِیَّاکُمْ.
منبع: کتاب پندهای آسمانی، صص ۱۲۰-۱۲۱
Article printed from ثقلین: http://thaqalain.ir
URL to article: http://thaqalain.ir/%d8%b5%d9%81%d8%a7%d8%aa%db%8c-%da%a9%d9%87-%d8%af%d8%b1-%d9%85%d8%a4%d9%85%d9%86-%d9%86%db%8c%d8%b3%d8%aa/
Click here to print.
تمامی حقوق برای وبسایت ثقلین محفوظ است.