اگر انسان به آن‌ها [کرامات و مکاشفات] دلبستگی پیدا کند، به قرب الهی نمی‌رسد و در راه می‌ماند!…

انسان در اثر مجاهدت شرعی به جایی می‌رسد که آینه‌ی تمام‌نمای صفات الهی می‌شود و این لذّتش نه چشیدنی است و نه گفتنی:

با پیرِ سخن همی سخن گفتم دوش              کز راه جهان بر من دلخسته مپوش

نرم نرمک مرا همی گفت به گوش                         دانستنی است گفتنی نیست خموش

منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص ۴۹