این‌ها آدم‌هایی هستند که در شیعه وجاهت داشتند یعنی حرف آن‌ها سند بود. علی بن مهزیار کاری کرده است که من امروز که اواخر عرض من است، دوست دارم این میل در ما رشد پیدا کند. یعنی واقعاً اگر امروز اسم من را جلوی امام زمان (سلام الله علیه) ببرند برای حضرت مهم است که من مرده‌ام یا زنده هستم؟ روز و شب من برای او فرق می‌کند؟ فعّالیّت‌های من برای او مهم است؟ امام جواد (سلام الله علیه) بیش از ۱۵ نامه به علی بن مهزیار نوشته است. وقتی می‌خواستم این مطلب را بگویم خود من ناامید هستم از این‌که خود من این‌گونه باشم، ولی گفتم شاید یکی از شما پیدا شود بگوید یعنی می‌شود امام زمان روی من این‌طور حساب کند؟ چون نه پدر علی بن مهزیار معصوم است و نه مادر او معصوم است، نه آدم ویژه‌ای بوده است، نه بچّه‌ی آیت الله العظمی بوده است. یک آدم عادّی بوده است که به این‌جا رسیده است.
در این نامه‌های متعدّدی که حضرت جواد به او نوشته است، یک نامه این است: «یَا عَلِیُّ»[۱] یعنی ای علی بن مهزیار «أَحْسَنَ اللَّهُ جَزَاکَ» خدا به تو جزای خیر دهد «وَ أَسْکَنَکَ جَنَّتَهُ» تو را در بهشت خود مأوا دهد «وَ مَنَعَکَ مِنَ الْخِزْیِ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ» تو را در دنیا و آخرت از این‌که خار شوی خدا محافظت کند «وَ حَشَرَکَ اللَّهُ مَعَنَا» إن‌شاءالله در قیامت با ما محشور شوی «یَا عَلِیُّ قَدْ بَلَوْتُکَ وَ خَیَّرْتُکَ فِی النَّصِیحَهِ» من تو را به اندازه‌ای که باید می‌آزمودم، آزمودم، تو خیر خواه ما هستی «وَ الطَّاعَهِ» به اندازه‌ای که باید، اطاعت می‌کردی «وَ الْخِدْمَهِ» به اندازه‌ای که باید، خدمت می‌کردی «وَ التَّوْقِیرِ» به اندازه‌ای که باید بزرگی و وقار ما را به جامعه نشان می‌دادی؛ خوب برای علی بن مهزیار جامعه اگر ادّعای امامت می‌کرد می‌گفت: بله، می‌تواند امام جامعه شود. حالا این بزگوار می‌گفت: نه، امام کس دیگری است. توجّه می‌کنید! «وَ الْقِیَامِ بِمَا یَجِبُ عَلَیْکَ» هر وقت لازم بوده است، کاری کنی، به کاری اقدام کنی، کردی؛ بعد فرمود: «فَلَوْ قُلْتَ إِنِّی لَمْ أَرَ مِثْلَکَ» ای علی بن مهزیار، اگر من بگویم مانند تو کسی را ندیدم، امید دارم که درست گفته باشم، تو بی‌نظیری. یعنی واقعاً می‌شود امام زمان (سلام الله علیه) به ما که دوست داریم جزء سربازان او باشیم این‌طور بگوید؟! بگوید من روی تو حساب می‌کنم. ما را دعا کند، بگوید: خدایا این دارد در راه ما خدمت می‌کند، خدمت ما به حساب بیاید. بگوید: «إنّی قَدْ بَلَوْتُکَ فِی النَّصِیحَهِ وَ الْخِدْمَهِ»؛ «فَجَزَاکَ اللَّهُ جَنَّاتِ الْفِرْدَوْسِ نُزُلًا» خدا إن‌شاءالله فردوس برین خود را به تو عطا کند «فَمَا خَفِیَ عَلَیَّ مَقَامُکَ» ای علی بن مهزیار یک لحظه من از تو غافل نیستم. امّا من که غافل از امام زمان هستیم، ولی نمی‌دانم حضرت من را مورد عنایت خود قرار می‌دهد، ببینم اصلاً من برای او مهم هستم یا نه؟ اصلاً به درد او می‌خورم! چون امام حکیم است. «فَمَا خَفِیَ عَلَیَّ مَقَامُکَ وَ لَا خِدْمَتُکَ فِی الْحَرِّ وَ الْبَرْدِ» در سرما، گرما هر کاری کرده‌ای از من لحظه‌ای پنهان نبوده است. «فِی اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ» شب بوده است، روز بوده است «فَأَسْأَلُ اللَّهَ إِذَا جَمَعَ الْخَلَائِقَ لِلْقِیَامَهِ» از خدا می‌خواهم آن روزی که در قیامت همه را جمع می‌کند «أَنْ یُحِبُّوکَ بِرَحْمَهٍ تَغْتَبِطُ بِهَا» امیدوارم همه به تو غبطه بخورند، یعنی وظیفه‌ی خود را انجام دادی!
امروز هم اگر نگاه کنیم کم پیدا نمی‌شود از این‌که بعضی‌ها با حجّت خدا، با ولی خدا برای تخریب کردن آن در می‌افتند. اگر جامعه کاری کند که تخریب ولیّ برای آن خواص هزینه داشته باشد، جرأت نمی‌کنند چنین کاری کنند. از این جملات در روایات و نامه‌های حضرت جواد فراوان است. به همین یک مورد آن می‌خواستم اکتفا کنم.
[۱]– بحار الأنوار، ج ۵۰، ص ۱۰۵٫
پاسخ دهید