اهل بیت یک نکته را همواره انجام می‌دادند، هرچه این سادات بنی هاشم به ائمّه‌ی ما ظلم می‌کردند هیچ وقت امامان ما راپورت آن‌ها را به حکومت نمی‌دادند. اگر حکومت آن‌ها را می‌کشت، حتّی مخالفین ائمّه‌ی ما را، ائمّه‌ی ما موضع‌گیری می‌کردند. چرا؟ به این دلیل، حالا که از اهل البیت عرشی پایین آوردند و سادات بنی هاشم شده یک حقّی در آن وجود دارد، سادات حرمت دارند، منتها آن پنج نفر و بعد فرزند آن‌ها علیّ بن الحسین و امام باقر و امام صادق (علیهم السّلام) امام هستند، اهل البیت حقیقی هستند. از عرش پایین آورده‌اند، ائمّه برای این‌که این حق ضایع نشود اگر کسی از اهل البیت پیغمبر (صلّی الله علیه و آله) می‌کشت موضع منفی نشان می‌دادند. حداقل این مورد از بین نرود، این حرمت عمومی نشکند.

لذا شما می‌بینید بعضی از افرادی که خیلی ائمّه‌ی ما را اذیّت کردند -اسم آن‌ها را نمی‌خواهم ببرم- از دنیا رفتند، امام صادق (صلوات الله علیه) پیام تسلیت فرستادند، با این‌که آن‌ها دشنام می‌دادند. حکومت را توبیخ کردند که برای چه کشتی؟ فرزند پیغمبر (صلّی الله علیه و آله) بوده است. بالاخره حرمت فرزند پیغمبر واجب است، ما امامت آن‌ها را قبول نداریم، افراد خاصّی امام هستند، ولی حرمت آن‌ها واجب است، احترام دارند، «الْمَرْءُ یُحْفَظُ فِی وُلْدِهِ».[۱]

[۱]– بحار الأنوار، ج ۲۸، ص ۳۰۲٫