و ببینید ما چقدر بیچاره هستیم که الآن دسترسی به امام معصوم نداریم. ما چقدر فلک زده هستیم. همه‌ی دعایی که ما در دعای عهد می‌کنیم که خدایا حتّی اگر از دنیا رفتم «إِنْ حَالَ بَیْنِی وَ بَیْنَهُ الْمَوْتُ الَّذِی جَعَلْتَهُ عَلَى عِبَادِکَ حَتْماً مَقْضِیّاً فَأَخْرِجْنِی مِنْ قَبْرِی» من را از قبر بیرون بیاور «مُؤْتَزِراً کَفَنِی شَاهِراً سَیْفِی مُجَرِّداً قَنَاتِی مُلَبِّیاً دَعْوَهَ الدَّاعِی فِی الْحَاضِرِ وَ الْبَادِی» که چه؟ من از قبر بیرون بیایم که چه بشود؟ «اللَّهُمَّ أَرِنِی الطَّلْعَهَ الرَّشِیدَهَ» بیایم او را ببینم. ما از امام محروم هستیم. ما امروز نمی‌توانیم به حقیقت حدیث ثقلین عمل بکنیم. این خیلی بیچارگی است. خدا لعنت بکند آن کسانی که باعث غیبت حضرت ولیعصر شدند و پناه بر خدا از این‌که ما شیعیان در استمرار غیبت حضرت نقش داشته باشیم که متأسّفانه داریم حالا عرض می‌کنم. خدا به ما رحم بکند.