یکی از آن‌ها را امام سجّاد (علیه السّلام) دارند «کَیْفَ أَصْبَحْتَ»[۱] آقا چه خبر؟ «کَیْفَ أَصْبَحْتَ» یعنی شب تا صبح به شما چطور گذشت. امّا اصطلاح است یعنی چه خبر، آقا چطور هستید؟ فرمود: «أَصْبَحْنَا خَائِفِینَ بِرَسُولِ اللَّهِ وَ أَصْبَحَ جَمِیعُ أَهْلِ الْإِسْلَامِ آمِنِینَ بِهِ» هر کسی مسلمان می‌شد دیگر  آبروی او، خون او، اموال او، ناموس او محترم است، همه به واسطه‌ی اسلام و پیغمبر و ایمان به رسول خدا در امنیت هستند. «جَمِیعُ أَهْلِ الْإِسْلَامِ» مردم ایمن هستند. «أَصْبَحْنَا خَائِفِینَ بِرَسُولِ اللَّهِ» ما به خاطر نسبت خود به پیغمبر خائف هستیم. چقدر آدم کشته شد، سر‌ها بریده شد، انسان‌ها تکه تکه شدند، سال ۴۰ هجری نوامیس شیعه را در یمن بردند برای تجاوز جنسی فروختند. دیگر حالا مزاج من و شما تلخ می‌شود به آن یوم العوره می‌گویند. دیگر این را باز نمی‌کنم. مسلمان را بردند در بازار فروختند.

به امام باقر (علیه السّلام) گفتند: -این را ابن ابی الحدید نقل کرده است- فرمود: اگر به یک نفر نسبت بدهند که این مثلاً فحشای محصنه کرده است، مرد همسردار یا زن شوهردار رفته است مرتکب فحشا شده است (نستجیر بالله) که حکم او اعدام است یا کافر شده است مرتد شده است که حکم او اعدام است، خیلی این تهمت راحت‌تر است، امنیت‌ بیشتر است تا نسبت به علوی بودن به او بدهند. اگر به یک نفر تهمت بزنند که طرفدار اهل بیت است، خطر این در جامعه از آن‌ها بیشتر است.

 


[۱]– بحار الأنوار (ط – بیروت)، ج ‏۷۵، ص ۱۵۹٫