میر حامد حسین ۱۷ جلد کتاب در نقد رفتار خلیفه‌ی دوم نوشته است، یک فحش نداده است. همه‌ی آن علمی است. ما به فحش نیاز نداریم! متأسّفانه درون خود تار تنیدیم، دشمن فرضی درست می‌کنیم و به آن حمله می‌کنیم. نتیجه این می‌شود که جنگ اوّل جهان اسلام جنگ مذهبی بین ما و آن‌ها است. آن‌ها هم تندروتر از ما، الازهر مسابقه می‌گذارد که هر کسی بهتر بتواند عقاید شیعه را نقد کند. به عنوان بزرگ‌ترین خطر معاصر داعش را می‌بیند. داعش را نمی‌بیند می‌‌گوید شیعه بزر‌گ‌ترین خطر است. از این طرف شما می‌بینید یک دفعه در یک روز خاص از پنج جا معلوم نیست چه دست غیبی مدیریّت می‌کند که یک دفعه یک نکته‌ای را بگویند. چقدر ما باید آدم کشته بدهیم؟ چقدر باید به نوامیس شیعه اهانت شود؟ چه زمانی ما باید برگردیم؟ بین این‌که حقایق را نگوییم گیر کردیم. همین حقیر خیلی جاها که من منبر می‌روم می‌‌گویند این شخص مدام از این حرف‌های شیعه و سنّی می‌زند. مجبور هستیم بگوییم چون از اساس عقاید شیعه است. امّا چه کسی گفته است که شما دعوا کنید. چه کسی گفته است مجادله کنید. دشنام دهید. گیر کردیم. بعضی از کلاس‌ها که وقتی راجع به امامت تشکیل می‌شود و در همین تهران می‌آیند می‌گویند بروید، من این‌طور جواب می‌دهم. می‌گویم راجع به امامت حرف می‌زنند ولی آخر سر؛ چیزی که شما یاد می‌گیرید دشمنی با سنّی است و خیال می‌کنید که مسئله‌ی اوّل جهان اسلام این است که ما یک ناسزا در اینستاگرام به یک کسی بدهیم.

خدا می‌داند به یکی از این آقایان گفتم یک بزرگی عصبانی بوده است و یک حرفی زده است که خیلی از جاهای آن هم قابل نقد است شما چرا متن آن را منتشر کردید؟ گفت: راحت شدم. گفتم این تشیّع است! دل شما خنک شد! چقدر به ما در امور تربیتی می‌گویند پدر که ولایت بر فرزند دارد برای تشفّی قلب نزند. برای تشفّی نوشتید و توقّع دارید طرف شیعه شود؟ این حرف جای دفاع داشت؟ حالا یک بزرگی یک حرفی زده است. بزرگان اگر یک خطا کنند گاهی خطای آن‌ها بزرگ است. نباید به بزرگان جسارت کرد. شما چرا این حرف را منتشر کردید؟ اگر جواب دارید بگویید. گفت: نه، دل من خنک شد! این روش هدایت ائمّه اگر با دل من خنک شد کار می‌کردند مجلس امام صادق در طول این مدّت چند هزار نفر آدم می‌آمد و می‌رفت که چند هزار شاگرد تربیت کند، بیش از نصف آن غیر شیعه. کجا داریم می‌رویم؟! بین این که عقاید شیعه را مطرح کنیم یا نه گیر کردیم. یا وقتی  عقاید شیعه مطرح می‌شود بیهوده چیزهای دیگر هم قاطی آن بیاید.