دختر سه ساله من نسبت به سن خود اندام درشتی دارد و در ارتباط با گروه دوستان، همیشه این خصوصیّت او به عنوان یک عیب شناخته می‌شود؛ مثلاً دوستانش به او می‌گویند: تو خیلی سنگینی، سوار دوچرخه‌ی من نشو! به همین دلیل از بازی کردن با دوستان خود طفره می‌رود. لطفاً من را راهنمایی کنید.
راهکارها:
الف. میانجی گری والدین
اوّلین راهکار برای حلّ مشکل ایشان، میانجی گری والدین است. چه خوب است که در اوایل بازی کودکان، مادر نیز به عنوان یک هم بازی در کنار آن‌ها حضور داشته باشد و وقتی بچّه‌ها با یکدیگر گره خوردند، مادر خود را از بازی آن‌ها کنار بکشد.
ب. قرار گرفتن در گروه همسال
ممکن است فرزند سه ساله‌‌ی ایشان به خاطر جثه بزرگ خود در گروه همسالان خود قرار نگیرد و با بچّه‌های بزرگتر بازی کند. این کار درست نیست؛ زیرا کودکان بزرگ باهوش‌تر هستند و از محیط و اتفّاق‌های که می‌افتد، بیشتر سر در می‌آورند؛ لذا ممکن است حرف هایی را به او بزنند که ناراحت شود.
ج. مشورت با متخصّص تغذیه
اگر واقعاً استخوان‌بندی فرزند ایشان درشت است، این یک حُسن است و اشکالی ندارد؛ امّا اگر فرزند ایشان در نمودار رشد افزایش وزن دارد، در این صورت حتماً باید با یک متخصص تغذیه مشورت کنند و برنامه‌ی غذایی فرزند خود را بهبود دهند تا اگر این کودک چاق است، در نمودار رشد گروه سنی خود قرار بگیرد.
پاسخ دهید