یک چیز بود که از ذهن‌ها نمی‌رفت: فاطمه بدون بیعت از دنیا رفت؛ یعنی این جریانی که الآن جریان اصلی جامعه است همه جا را گرفته است. به قول مستشرقین -که عرض کردیم غلط هم نگفتند- همه جزء یک دسته هستند، ۳۰، ۴۰ تا فرق دارند و آن را اظهار نمی‌کنند، آن‌ها هم در نماز مثل بقیه هستند.

یک مورد عامل حفظ هویت تشیّع بود و آن این بود که این علیّ بن ابی طالب فاطمه را داشت که سیّده نساء اهل الجنّه بود و او هم مخالف این جریان کلّی بود، بیعت نکرد «لَم یَکُن یُبَایِع تِلکَ الأشهُرِ»[۱] پس شاید علی درست می‌گوید. لذا شما بررسی کنید، عمده‌ی مناظره‌های مذهبی بر سر اختلافات آن صدر به بحث حضرت زهرا (سلام الله علیها) می‌کشد، چرا؟ چون شخصیت بارز مقبول نزد همه است و یک رفتار خاصّی انجام داده است و این خفقان سنگین است. امیر (سلام الله علیه) سعی کرد این خفقان را علیه معاویه بشکند.

[۱]– مرآه العقول فی شرح أخبار آل الرسول، ج ‏۵، ص ۳۱۱٫