دوران نامزدی همه اش به تلخی میگذرد. نامزدم قبلاً حرف طلاق را میزد؛ حالا بهانه جدیدش این است که مهریه ات زیاد است و توانایی پرداختش را ندارم. مهریه من ۱۲۴سکه است و می گوید باید سکههایت ۱۴تا بشود و یا باید ۱۱۰عدد آن را ببخشی. این درحالی است که من اصلاً مهریه ام را تقاضا نکرده ام حتی تا حالا که یک سالونیم از عقدمان میگذرد، از او پول هم نخواستم مگر این که خودش به من میداد. زندگی من مهمتر از مهریه ام هست ولی نمیتوانم مهریه ام را ببخشم چون نامزدم دمدمی است و به اولین مشکلی که برمی خورد فکر طلاق میافتد. مثلاً وقتی کار پیدا نمی کرد و به خاطر این موضوع تحت فشار بود میگفت: بیا طلاق بگیریم بهتر از من پیدا خواهی کرد، من نمی خواهم تو را بدبخت کنم. سری دوم میگفت ما به درد هم نمی خوریم بیا از هم جدا شویم همه مهریه ات را میدهم و چون چند دفعه تصمیم به طلاق گرفته نمی توانم به او اعتماد کنم. اخلاقش با من بد شده چه کار کنم؟!
ازدواج امری پسندیده است که مطابق طبیعت، فطرت، شرع، عقل، حافظ بقای نسل، پاکی نسل، سنت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم)، امر مقدس، نشاط بخش و نشانه خداست. پس باید هرچه زودتر و بهتر به آن پرداخت.
متأسفانه به دلیل بالارفتن سطح توقعات، تحولات فرهنگی، توسعه ارتباطات نامطلوب و فساد و حریم شکنی ازدواج را با مشکل مواجه نموده است. اما با عنایت خداوند و یاری ائمه اطهار(علیهم السلام) می توان بر این مشکلات غالب شد. عواملی مثل تعیین مهریه های بالا، معیارهای اشتباه در ازدواج، استخاره و مخالفت های والدین و… است.
مانع تراشی در ازدواج مصداق «صد عن سبیل الله» محسوب می شود و هر کس باید به هر طریقی که می تواند مشکلاتی را از سر راه این امر بردارد.
و اما این که نامزد شما در دوران نامزدی حرف از طلاق می زند از دوحال خارج نیست. یا واقعاً از اصل، آمادگی ازدواج و زندگی زناشویی را نداشته و شما متوجه نشدید، یا الان در اثر مواجهه با حقایق و مسئولیت هایی که باید متعهد آنها شود خود را ناتوان دیده و می‌‌خواهد زندگی را تمام کند. به هر دلیل این گونه صحبت‌ها و بهانه‌ها در دوران عقد، خبر از نداشتن بلوغ کافی برای ازدواج و عدم مسئولیتپذیری و یا بی‌‌علاقگی و اشتباه در انتخاب او می‌‌دهد و باید جدی گرفته شود. یعنی مشکلات در این دوران با سایز کوچک می‌‌توانند پس از عروسی به سایز بزرگ تبدیل شوند و این بی ثباتی نمی‌‌تواند خود به خود از بین رفته و جای خود را به تعهد و مسئولیتپذیری بدهد.
درباره مهریه واقعیت این است که مهریه باید در توان داماد باشد. خصوصاً با این نوسان قیمت سکه، این اضطراب و نگرانی همیشه با داماد هست که اگر متعهد این تعداد سکه شده، باید فوری بتواند پرداخت کند و عملاً هم بسیاری از عروس خانم‌ها و یا خانواده‌هایشان که فقط نگاه تشریفاتی به رقم سکه‌ها دارند، در شرایطی که مهریه باید پرداخت شود بدون در نظر گرفتن شرایط مرد، آن را طلب می کنند و ایشان تعداد زندانیان مهریه را مشاهده نموده و این نگرانی او را آزار می‌‌دهد. ولی این را باید قبل از عقد دقت می‌‌‌کرد و یا الان با همکاری شما به مقدار مطلوبی برسانید که در توان ایشان باشد. می‌‌توانید ۱۴ سکه را با قید عندالمطالبه و ۱۱۰ سکه مابقی را با قید عندالاستطاعه ثبت کنید تا هم منظور ایشان محقق شود و هم مابقی آن را در صورت داشتن توان به شما پرداخت کند و این راه می‌‌تواند نگرانی ایشان را برطرف کند.
البته از ادبیات و متن سؤال شما به خوبی آشکار می شود، شما دختر فهمیده و با تدبیری هستید. سعی کنید به همسرتان امید بدهید و مشکلات را در نظر او قابل حل نشان دهید. همان طور که خودتان مطرح کردید وقتی همسرتان بیکار می شود و یا فراوانی مشکلات را در برابر خودش می بیند احساس ناتوانی و شکست می کند. بنابراین لازم است در سال های اولیه زندگی با کمک خانواده دو طرف و با قناعت با هم بسازید و مشکلات زندگی را فرصتی برای تجربه و پختگی در زندگی بدانید. چنان که بیشتر پدر و مادرهای نسل قبل در ابتدای زندگی با این مشکلات روبه رو بودند اما با همت و تلاش و صبر و قناعت پس از چندین سال آهسته آهسته زندگی آنها سامان گرفته است. شما هم نگران نباشید و با توکل به خدا و امید به رحمت او زندگی را با تلاش و قناعت ادامه دهید.
پاسخ دهید